آیا میدانیستید؟
﴿سلسلهٔ مضامین امراض ساری در جامعه﴾
(مرض چهارم) :
(سحر، جادو، تعویذ، کهانت، تنجیم و فال بینی) :
(بخش بیست و پنجم):
بیماری های لا علاجی امروزه بشر با آن دست و پنجه نرم می کند که لازم است فرد در آخرین وهله و امید، داروهای شیمیایی مصرف کند.
گاهاً مواجه می شویم با ساده انگاری افرادی که به درمان گر سنتی که ممکن است مجوز لازم را از مراکز اکادمیک یا سنتی نداشته باشد، مراجعه کرده و با همان ساده اندیشی ها داروهای اولیه خود را قطع و چند گیاه که عملاً نمی تواند پاسخگوی درمان باشد، را با تجویز فروشنده مصرف می کند و در این میان، فرد زمان طلایی درمان بیماری خود را از دست می دهد و ممکن است در این زمینه دچار خسارت جسمی و روحی بسیار زیادی شود.
تأسفانه تاکنون بیماران زیادی در این روند اشتباه درمان، جان خود را از دست داده اند.
در این بخش به شرح نوع هفتم سحر، یعنی ( سحرِ بیماری زا) و راه های علاج شرعی آن از کتاب و سنت میپردازیم.
نوع هفتم (سحر بیماری زا):
این سحر، چنانچه از اسمش پیداست، مسحور را به اذن الله سبحانه و تعالی به امراض و بیماری های مختلفی دچار میسازد که بعضی از علایم آن قرار ذیل است
۱- درد دائم در عضوی از اعضاء بدن.
۲- تشنجات عصبی ناشی از اعصاب.
۳- سستی و شل شدن عضوی از اعضای بدن.
۴- احساس درد در تمام اعضای بدن.
۵- عدم کارائی حواس پنچگانه.
همانطور که ملاحظه کردید، برخی از علایم این نوع سحر، با عوارض و بیماریهای طبیعی مشابهت دارد که البته پس از بیماری، فرق آنها مشخص میشود.
بدین صورت که اگر بیمار احساس سر درد یا لرزش اندام و... کرد. باید دانست که دچار سحر بیمار زای شده است. و اگر نه، پس بیماری اش نیاز به مراجعه نزد طبیب را دارد.
این سحر چگونه بوجود میآید؟
همه میدانیم که مغز انسان نسبت به سایر اعضاء، سر نوشت ساز، تصمیم گیرنده است. مثلاً اگر شما بخواهید انگشت خود را روی آتش بگذارید، فوراً از مرکز تصمیم گیری یعنی مغز، هشدار میرسد که این کار، خطرناک است.
جادوگر و یا ساحر، به جن دستور میدهد که بر مغز تسلط یابد و جلو هر گونه اخطار را از مرکز به دیگراعضاء بگیرد، که گاهی کاملاً جلو آن را میگیرد و باعث از بین رفتن برخی اعضاء میشود و گاهی هم طوری عمل میکند که اعضای بدن، لحظهای طبیعی و سالم و لحظهای دیگر ضعیف میشوند.
البته، الله سبحانه و تعالی در مورد تأثیر در مورد سحر، میفرماید:
﴿وَمَا هُم بِضَآرِّينَ بِهِۦ مِنۡ أَحَدٍ إِلَّا بِإِذۡنِ ٱللَّهِ﴾ [البقرة ۱۰۲].
«آنها به وسیلۀ سحر، به کسی ضرری نمیرسانند مگر به خواست الله».
در این آیه، تصریح شده است که سحر، بدون خواست و مشیئت الله سبحانه و تعالی، عمل نخواهد کرد.
برخی از داکتر صاحبان تأثیر سحر را قبول ندارند. البته از اینکه خود حالاتی را بر بیماران مشاهده بکنند. تسلیم میشوند و میپذیرند.
چنانچه یکی از طبیبان نزد راقی پاک نفسی مراجعه کرد و می گفت:
من واقعاً حیرت زده شدهام. مردی پسرش را نزد من آورد که کاملاً بدنش لمس شده بود و نمیتوانست حرکت بکند. من پس از تلاش فراوان، پی بردم که مهرههای کمرش دچار آسیب شدهاند و قابل علاج نیستند.
ولی بعد از گذشت چند هفته، با پدرِ این پسر برخورد کردم، و حال فرزندش را جویا شدم، گفت:
﴿الحمد لله بهتر است و میتواند راه برود﴾!
با تعجب پرسیدم: چه کسی او را معالجه نمود. اسم شما را گرفت و گفت: فلانی او را معالجه کرده است. اکنون نزد شما آمدهام تا بپرسم که او را چگونه معالجه نموده ای؟!
راقی گفت:
بر او آیاتی از کلام الله مجید خواندم و علاوه بر آن، مقداری روغن زیتون و سیاه دانه را دَم کردم و گفتم: تا به اعضای ناتوان و از کار افتاده خود آن را بمالد.
«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ولاحَولَ ولا قُوَّةَ إلاَّ بالله».
تداوی و علاج سحر بیماریزا:
۱- همان بیست مورد آیات یاده شده را سه مرتبه بر او باید خواند. و اگر دچار بیهوشی گردید، معالجه بشود.
۲- اگر دچار بیهوشی نشد اما حالات دیگری بر او رخ داد، اینگونه معالجه شود:
-آیة الکرسی و سورههای فاتحه و دخان و جن و سورههای قصار، و معوذات (اخلاص، فلق و ناس) را بر نواری ضبط کرده و روزانه سه مرتبه به آنها گوش دهد.
- همچنین دَم زیر بر روغن سیاه دانه خوانده شود تا بیمار، هر صبح و شام مقداری از آن را به پیشانی و جاهائی که احساس درد میکند بمالد:
۱- سوره ی فاتحه.
۲- معوذات (اخلاص، فلق و ناس).
۳- آیه ی ۸۲ سوره ی اسراء:
﴿وَنُنَزِّلُ مِنَ ٱلۡقُرۡءَانِ مَا هُوَ شِفَآءٞ وَرَحۡمَةٞ لِّلۡمُؤۡمِنِينَ﴾ [الإسراء: ۸۲].
«و قرآن را که شفا و رحمتی برای مومنان است، نازل میکنیم». (هفت بار) خوانده شود.
۴-دعای:
«بِسْمِ اللَّهِ أَرْقِيكَ، اللَّهُ يَشْفِيكَ مِنْ كُلِّ دَاءٍ يُؤْذِيكَ، مِنْ شَرِّ كُلِّ نَفْسٍ أَوْ عَيْنٍ حَاسِدَةٍ، اللَّهُ يَشْفِيكَ».
﴿سلسلهٔ مضامین امراض ساری در جامعه﴾
(مرض چهارم) :
(سحر، جادو، تعویذ، کهانت، تنجیم و فال بینی) :
(بخش بیست و پنجم):
بیماری های لا علاجی امروزه بشر با آن دست و پنجه نرم می کند که لازم است فرد در آخرین وهله و امید، داروهای شیمیایی مصرف کند.
گاهاً مواجه می شویم با ساده انگاری افرادی که به درمان گر سنتی که ممکن است مجوز لازم را از مراکز اکادمیک یا سنتی نداشته باشد، مراجعه کرده و با همان ساده اندیشی ها داروهای اولیه خود را قطع و چند گیاه که عملاً نمی تواند پاسخگوی درمان باشد، را با تجویز فروشنده مصرف می کند و در این میان، فرد زمان طلایی درمان بیماری خود را از دست می دهد و ممکن است در این زمینه دچار خسارت جسمی و روحی بسیار زیادی شود.
تأسفانه تاکنون بیماران زیادی در این روند اشتباه درمان، جان خود را از دست داده اند.
در این بخش به شرح نوع هفتم سحر، یعنی ( سحرِ بیماری زا) و راه های علاج شرعی آن از کتاب و سنت میپردازیم.
نوع هفتم (سحر بیماری زا):
این سحر، چنانچه از اسمش پیداست، مسحور را به اذن الله سبحانه و تعالی به امراض و بیماری های مختلفی دچار میسازد که بعضی از علایم آن قرار ذیل است
۱- درد دائم در عضوی از اعضاء بدن.
۲- تشنجات عصبی ناشی از اعصاب.
۳- سستی و شل شدن عضوی از اعضای بدن.
۴- احساس درد در تمام اعضای بدن.
۵- عدم کارائی حواس پنچگانه.
همانطور که ملاحظه کردید، برخی از علایم این نوع سحر، با عوارض و بیماریهای طبیعی مشابهت دارد که البته پس از بیماری، فرق آنها مشخص میشود.
بدین صورت که اگر بیمار احساس سر درد یا لرزش اندام و... کرد. باید دانست که دچار سحر بیمار زای شده است. و اگر نه، پس بیماری اش نیاز به مراجعه نزد طبیب را دارد.
این سحر چگونه بوجود میآید؟
همه میدانیم که مغز انسان نسبت به سایر اعضاء، سر نوشت ساز، تصمیم گیرنده است. مثلاً اگر شما بخواهید انگشت خود را روی آتش بگذارید، فوراً از مرکز تصمیم گیری یعنی مغز، هشدار میرسد که این کار، خطرناک است.
جادوگر و یا ساحر، به جن دستور میدهد که بر مغز تسلط یابد و جلو هر گونه اخطار را از مرکز به دیگراعضاء بگیرد، که گاهی کاملاً جلو آن را میگیرد و باعث از بین رفتن برخی اعضاء میشود و گاهی هم طوری عمل میکند که اعضای بدن، لحظهای طبیعی و سالم و لحظهای دیگر ضعیف میشوند.
البته، الله سبحانه و تعالی در مورد تأثیر در مورد سحر، میفرماید:
﴿وَمَا هُم بِضَآرِّينَ بِهِۦ مِنۡ أَحَدٍ إِلَّا بِإِذۡنِ ٱللَّهِ﴾ [البقرة ۱۰۲].
«آنها به وسیلۀ سحر، به کسی ضرری نمیرسانند مگر به خواست الله».
در این آیه، تصریح شده است که سحر، بدون خواست و مشیئت الله سبحانه و تعالی، عمل نخواهد کرد.
برخی از داکتر صاحبان تأثیر سحر را قبول ندارند. البته از اینکه خود حالاتی را بر بیماران مشاهده بکنند. تسلیم میشوند و میپذیرند.
چنانچه یکی از طبیبان نزد راقی پاک نفسی مراجعه کرد و می گفت:
من واقعاً حیرت زده شدهام. مردی پسرش را نزد من آورد که کاملاً بدنش لمس شده بود و نمیتوانست حرکت بکند. من پس از تلاش فراوان، پی بردم که مهرههای کمرش دچار آسیب شدهاند و قابل علاج نیستند.
ولی بعد از گذشت چند هفته، با پدرِ این پسر برخورد کردم، و حال فرزندش را جویا شدم، گفت:
﴿الحمد لله بهتر است و میتواند راه برود﴾!
با تعجب پرسیدم: چه کسی او را معالجه نمود. اسم شما را گرفت و گفت: فلانی او را معالجه کرده است. اکنون نزد شما آمدهام تا بپرسم که او را چگونه معالجه نموده ای؟!
راقی گفت:
بر او آیاتی از کلام الله مجید خواندم و علاوه بر آن، مقداری روغن زیتون و سیاه دانه را دَم کردم و گفتم: تا به اعضای ناتوان و از کار افتاده خود آن را بمالد.
«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ولاحَولَ ولا قُوَّةَ إلاَّ بالله».
تداوی و علاج سحر بیماریزا:
۱- همان بیست مورد آیات یاده شده را سه مرتبه بر او باید خواند. و اگر دچار بیهوشی گردید، معالجه بشود.
۲- اگر دچار بیهوشی نشد اما حالات دیگری بر او رخ داد، اینگونه معالجه شود:
-آیة الکرسی و سورههای فاتحه و دخان و جن و سورههای قصار، و معوذات (اخلاص، فلق و ناس) را بر نواری ضبط کرده و روزانه سه مرتبه به آنها گوش دهد.
- همچنین دَم زیر بر روغن سیاه دانه خوانده شود تا بیمار، هر صبح و شام مقداری از آن را به پیشانی و جاهائی که احساس درد میکند بمالد:
۱- سوره ی فاتحه.
۲- معوذات (اخلاص، فلق و ناس).
۳- آیه ی ۸۲ سوره ی اسراء:
﴿وَنُنَزِّلُ مِنَ ٱلۡقُرۡءَانِ مَا هُوَ شِفَآءٞ وَرَحۡمَةٞ لِّلۡمُؤۡمِنِينَ﴾ [الإسراء: ۸۲].
«و قرآن را که شفا و رحمتی برای مومنان است، نازل میکنیم». (هفت بار) خوانده شود.
۴-دعای:
«بِسْمِ اللَّهِ أَرْقِيكَ، اللَّهُ يَشْفِيكَ مِنْ كُلِّ دَاءٍ يُؤْذِيكَ، مِنْ شَرِّ كُلِّ نَفْسٍ أَوْ عَيْنٍ حَاسِدَةٍ، اللَّهُ يَشْفِيكَ».