Baxtning o'lchovi
Bir ajab quyoshli kunlar boshlandi...
Har kun yo'l chetida changlarga botib,
O'ynab o'tirar bir yalang'och bola.
Dunyoda eng baxtli odam shu bola,
Quyoshni simirar, yellarni ichar,
Hovuchlab tuproqni sochar boshidan,
Kir-chir badanlari yayrab, entikib,
Osmonning moviy chalobin simirar.
(Asta kostyumingni yechib qo'yasan).
Shapatilab qo'yib qorniga bola,
Tanni qitig'lagan nur barmoqlarin,
To'zg'itib qushlarday haydar nariga.
Quyosh bo'yinlarin qashlaydi uning,
Paxmoq sochlariga ko'milib ketar.
(Yechasan bo'yinbog', ko'ylaklaringni).
Kun uxlar bosh qo'yib boldirlariga,
Kir-chir tovonlarin yuvadi tuproq...
Baxtli bo'lging kelar shu bola kabi
Quyoshli kunlarning ichida baxtli...
Yechasan botinkang hamda shimingni,
Shunda birdan kulib yubirar bola,
Qiqirlab-qiqirlab kulaveradi.
Uyalmasdan shundoq yo'lning chetida
Kap-katta odamning yechinganidan
Kuladi yalang'och, aqilli bola.
Kiyib ololmaysan quyoshli kunni –
Bu baxt o'lchanmagan sening ruhingga,
Bu baxt ming gaz katta sening tanangdan.
Eshqobil Shukur
@Nilufar_Ergasheva