راستی چه لافزنی بوده این خداوند! حالا قبول کنیم که همه این گنج‌ها را او آفریدن است: مثلا آب‌ها را برای سیراب ساختن گیاهان، گیاهان را برای تغذیه حیوانات، حیوانات را برای تغذیه انسان‌ها، زن‌ را برای لذت مرد، مار را برای دشمنی با هر دو، قارچ را برای چاق شدن بوقلمون، خورشید را برای خشک کردن لباس‌ها، ستارگان را برای شب شاعران، مهتاب را برای الهام بخشیدن به آوازخوانان ناپل آفریده است، اما باور نمی‌کنم که همه آینه‌ها تنها با گفتن اسمشان از عدم به وجود بیایند. عقیده دارم که خدا بازی های مجلسی را بسیار دوست داشته و قبلاً همه‌چیز را آماده ساخته و مانند شعبده بازهایی که قوطی های دو سر بسته را به دست می‌گیرند، برای اینکه دهان کاسبکاران از تعجب باز بماند، ادعا کرده است که همه دنیا را ظرف شش روز از کتم عدم به صحرای وجود آورده است.
-کوکائین/بیتی گریلی