Poor yAr Nasr

یاس میان تمام رپر‌ها، از آن‌ها که در جریان اصلی و بازار غرق شدند تا آن‌ها که در طبقه منفی دو، جریان فرعیِ رپ را هدایت می‌کنند حکایت غریبی دارد. از اولین‌هاست، مردمی و پاپیولار شده، نامش در فیلم و سریال دیده می‌شود، تن به دیدارهای حکومتی نمی‌دهد اما انتقادهای شدیدی هم نسبت به وضعیت ندارد و به اصطلاح تیز و بُرنده نیست. از رپرهای بازاری مثل جی جی تا زیرزمینی‌هایی مثلِ بامداد منتقدش هستند. از طرفی هم ارتباطش را با بسیاری از قدیمی‌ها حفظ کرده و با برخی از رپرهای نسل‌های بعدی هم ارتباط خوبی دارد. خلاصه که عده‌ای پاستوریزه و سازش‌کار خطابش می‌کنند و عده‌ای مردِ عملی با پشت‌کار که کم نمی‌آورد و با عقلانیت و هوش حرفش را می‌زند. حالا یاسر بختیاری قطعه‌ای به نام «سفارشی» منتشر کرده؛ اثری که انتقادات شدید‌الحنی را به مارکت موسیقی و خواننده‌های «یک‌ساله» وارد می‌کند. منظور از خوانندگان یک‌ساله همان پاپی‌های تازه از راه رسیده است که بدون داشتن یک آلبوم، صد سانس کنسرت برگزار می‌کنند، مهمان جشنواره‌ی موسیقی فجر می‌شوند، در نهایت هم تهیه‌کننده یا مدیر برنامه‌هایشان خیلی زود شهدشان را می‌کشند و سراغ گزینه‌ی بعدی می‌روند. یاس به وضوح عصبانی است اما این خشم و اعتراض باعث نشده یک روزه دیس بنویسد؛ «سفارشی»، شلخته و شتاب‌زده نیست، بیتِ گیرا و پروداکشن محکمی دارد و از آغاز تا پایان داستانش را به دقت روایت می‌کند. با شنیدن این قطعه باز هم جایگاه عجیب یاس از دیدگاهِ بیرونی حفظ می‌شود چراکه شمشیرش را برای جریانی از رو بسته که احتمالاً خیل عظیمی از مخاطبانش هم در آن گرفتارند؛ همان‌هایی که در ماشین‌شان پس از گوش دادن چند قطعه از یاس، سراغ هیت‌های بازار می‌روند. از هر زاویه‌ای که به سفارشی نگاه کنیم جسارت تمام عیار خالقش را نشان می‌دهد؛ او تیشه‌ای به ریشه‌ای قوی زده و باید منتظر پاسخ باشد.
‌
نظر شما در مورد یاس و کار آخرش چیست؟
#سیامک_قلی_زاده | @cadencemag