ولی هوسوک عالویز واقعا تنها شخصیت فیکی بود که براش گریه کردم.
چرا؟ تو فقط وقتی برای یه شخصیت گریه میکنی که درکش کنی، یه بازیگر فقط وقتی واقعا برای اون نقش گریه میکنه که با تمام وجود حسش کنه.
من هوسوکو حس میکردم.
دست و پا میزد چیزی که براش نبود رو بگیره، بزور نگهش داره.
اما نمیدونست هیچ چیز به زور موندی نمیشه.
چرا؟ تو فقط وقتی برای یه شخصیت گریه میکنی که درکش کنی، یه بازیگر فقط وقتی واقعا برای اون نقش گریه میکنه که با تمام وجود حسش کنه.
من هوسوکو حس میکردم.
دست و پا میزد چیزی که براش نبود رو بگیره، بزور نگهش داره.
اما نمیدونست هیچ چیز به زور موندی نمیشه.