همراهان عزیز ایمسای شهید بهشتی
سلام!
به پایان رسید، سالی که انتظارمان از بیشمارِ پروانههای بهارش نوید سالی خوش و پربرکت بود، سالی که شاید غبار و گرد کهنگی دردهای دیرینهمان را میشست و دلمان را، پرامید و زنده میداشت. داستانمان اما قصهی میوههای سر به گردونسای اینک خفته در تابوت پست خاک بود. ما دردها را کشیده، بر تار و پود روحمان دیدیم و لمس کردیم. از زجر سیستانمان در موجهای خشمگین آب، تا جان دادن هموطنان و عزیزانمان در تنهایی CCU بیمارستانها. اما هرچه بود گذشت و میگذرد؛ نوروز، این نو ترین روز سال، موهبتی خدادادی و فصل جدیدیست برایمان، که چشم به راه امید بمانیم که پایان هر زمستانی، این بهار است که میآید،
و حضرت دوست از جلوهی صنعش به یادمان آورد، بعد هر سختی آسانیست.
در سالی که گذشت توانستیم در افزایش دانش علمی و عملی پزشکی و سلامت دانشجویان و آحاد مردم، گامی کوچک برداریم.
امیدواریم بتوانیم در سال پیشِ رو، مسیرمان را با همت بیشتری ادامه دهیم و به همراهیتان، به افق های دوردست دست ببریم.
نوروزمان، این نو شدمان، مبارک 🌿🌹
سلام!
به پایان رسید، سالی که انتظارمان از بیشمارِ پروانههای بهارش نوید سالی خوش و پربرکت بود، سالی که شاید غبار و گرد کهنگی دردهای دیرینهمان را میشست و دلمان را، پرامید و زنده میداشت. داستانمان اما قصهی میوههای سر به گردونسای اینک خفته در تابوت پست خاک بود. ما دردها را کشیده، بر تار و پود روحمان دیدیم و لمس کردیم. از زجر سیستانمان در موجهای خشمگین آب، تا جان دادن هموطنان و عزیزانمان در تنهایی CCU بیمارستانها. اما هرچه بود گذشت و میگذرد؛ نوروز، این نو ترین روز سال، موهبتی خدادادی و فصل جدیدیست برایمان، که چشم به راه امید بمانیم که پایان هر زمستانی، این بهار است که میآید،
و حضرت دوست از جلوهی صنعش به یادمان آورد، بعد هر سختی آسانیست.
در سالی که گذشت توانستیم در افزایش دانش علمی و عملی پزشکی و سلامت دانشجویان و آحاد مردم، گامی کوچک برداریم.
امیدواریم بتوانیم در سال پیشِ رو، مسیرمان را با همت بیشتری ادامه دهیم و به همراهیتان، به افق های دوردست دست ببریم.
نوروزمان، این نو شدمان، مبارک 🌿🌹