اما این به معنای رها کردن اوضاع نیست. بعضی از والدین تصمیم می‌گیرند که موضوع را به فرزندشان نگویند اما خودآگاه یا ناخودآگاه رفتارهایی بروز می‌دهند که تاثیرات بدتری دارد. مثلاً ناگهانی وارد اتاق فرزندشان می‌شوند یا دنبال فرصتی هستند تا در غیاب او موبایلش را بررسی کنند. این رفتارها به وسواس واضطراب در والدین منجر می‌شود که اگر طولانی مدت ادامه پیدا کند تبدیل به بیماری خواهد شد و البته کمکی هم به حل مشکل فرزندشان نخواهد کرد.