- در «خداحافظیِ تلخ»، خداحافظیِ ناگزیر با کسی که دوستش میداریم، دو حس موج میزند: یکی اینکه «تو مرا تنها میگذاری و من اندوهگینم» و دیگری، که به همان اندازه تلخ است، اینکه «تو بدون من شاد خواهی بود، حتی شادتر .» آنکه میماند، آتشیست برجامانده از کاروان: گرم، خاکِستری، تنها .