یکی از ویژگی‌های دورانی که از قرن سیزدهم در انگلستان شروع شد، رشد آگاهی های سیاسی در بین طبقات اجتماع بود، از سال ١٢٨٧ هر فرد آزاد که بیست لیره درآمد داشت می توانست شوالیه شود، اینگونه بود که بتدریج شمار شوالیه ها چند برابر شد و این گروه طبقه خاصی را در اجتماع بوجود آوردند در هنگام تعیین هیئت منصفه مردم چهار شوالیه را انتخاب می‌کردند که آنان نیز به نوبه خود دو شوالیه دیگر را انتخاب می‌نمودند، نقش شوالیه ها در تعیین قضات سیار تعیین کننده بود... در سال ١٢۶۴ سیمون دو مونتفورت، به نام پادشاه، پارلمانی را برای اصلاح امور کشور تشکیل داد سیمون، قدرت را بدست یک شورای نه نفره سپرد که بوسیله سه نفر انتخاب میشد، او که میدانست نیروهای تازه ای در کشور در حال رشد هستند و آینده از آن اینهاست، برآن شد که در ازای دو شوالیه دو نفر از افراد عادی را نیز به پارلمان دعوت نماید

آندره موروا