Бундан ташқари, Ғазо билан Ғарбий Соҳилни ажратишга қаратилган барча уринишлар рад этилиши, келгинди яҳудийлар томонидан амалга оширилаётган агрессив ҳаракатлар ва Қуддусдаги муқаддас даргоҳларнинг оёқ-ости қилинишини тўхтатиш муҳимлиги ҳам урғуланиб, у ердаги вазият назоратдан чиқиб кетишидан, минтақадаги вазият кескинлашишидан огоҳлантирилди.
Бинобарин, бу саммит Американинг талаби билан ҳамда унинг Ғазо секторини Фаластин маъмуриятига қайтаришга эришишдан иборат урушдан кейинги сиёсий мақсади учун бўлди. Саммит, шунингдек, Ғазо аҳлини кўчириш мавзуси Миср ва Иордания режимлари томонидан рад этилгани, ечим эса Американинг урушдан кейинги тасаввурида гавдаланган ва у ўртага ташлаётган ечимдан иборат экани борасида яҳудий вужудига нома йўллаш учун ҳам ўтказилди. Зеро, бу уруш тўхтовсиз давом этаётган қирғинлар манзарасида ҳамда ҳукмдорлар хиёнати ва тил бириктирувидан ғазабга келган жамоатчилик фикрини ва кўчалар ҳароратини кўтараётган жонли эфирларда намоён бўлиб, режимларнинг ташвишига айланиб қолди. Америка урушдан кейинги ушбу жараённинг «икки халқ, икки давлат» лойиҳасига ҳаёт бағишлашини хоҳлайди. Бу лойиҳа икки таянчга, яъни Ғарбий Соҳил ва Ғазо секторига асосланади ва Ғазо секторини Фаластин маъмуриятига қайтаришни талаб қилади.
Ушбу саммитнинг урушдан кейинги вазиятни Америка истаган йўналишга солишдаги сиёсий салмоғи жуда оз. Аксинча, яҳудий вужуди Америка талабига бўйсуниб, Ғазо секторини маъмуриятга топширишга рози бўлган ёки Америка буни яҳудий вужудига юклашда муваффақиятга эришган тақдирдагина бу саммит салмоқли ва қўллаб-қувватловчи саммит бўла олади. Ҳолбуки, яҳудий вужуди ҳозиргача ҳарбий операцияни, унинг қонли ва қирғинбарот версияси (кўриниши) билан якунлашга қаттиқ ҳаракат қилиб, ўз обрўсини бироз тиклайдиган ютуққа эришишга интилмоқда. У урушдан кўзланган бошқа мақсадларни, энг муҳими, келажакда Ғазо секторидан келадиган ҳар қандай таҳдидни бартараф этишни ҳам истайди. Аммо қирғинбарот йўли билан Ғазо секторида тирик қолган одамларнинг барчасини ҳайдаб чиқариш «ихтиёрий» кўчишни бошқа альтернативи бўлмаган воқеликка айлантирди. У ўз сиёсатини Америка билан бўлган келишувларга мувофиқ чекловлардан қочиш ва интизомга риоя қилиш ўртасида давом эттирмоқда. Лекин у, табиийки, Ақаба саммитига ҳам, Ғазо секторидаги сиёсий ва ҳарбий воқеликни ўзгартириш ҳамда урушни ютуқ билан якунига етказиш зарурлиги борасида у билан ҳамфикр бўлганларга ҳам, урушдан кейинги тартиб борасида унга қарши бўлганларга ҳам эътибор бермасдан ўз сиёсатини давом эттирмоқда. Чунки у аҳолини кўчиришни ва Ғазо секторини қўшиб олишни истайди. Улар (араб режимлари) эса можарога барҳам бериш ҳамда яҳудий вужуди билан муносабатлар нормаллашуви жараёнини ва унинг минтақага интеграциялашувини бошлаш учун хўжайинлари Американинг «икки халқ, икки давлат» лойиҳаси амалга ошишини хоҳлашади. Америка ўнинг дунёга ҳукмронлигини ва биринчи давлатлик мақомини сақлаб қоладиган ҳамда мусулмонларнинг уйғонишига тўсиқ бўладиган сиёсий, иқтисодий ва ҳарбий лойиҳаларда бу минтақани ўз найзасининг учи бўлишини хоҳлайди. Хитойга қарши туришда ҳам у шу минтақадан фойдаланади. Араб режимлари ҳам хиёнат ва лоқайдлик туфайли қулаш арафасида турган тахтлари учун ташвиш манбасига айланган масаланинг тугатилишини хоҳлашади.
Хулоса қилиб айтганда, ушбу саммит ҳукмдорларнинг заиф ва хорлигидан бир кўринишдир. Ҳукмдорларнинг хор бўлишларига сабаб шуки, улар Ғарб малайлари бўлиб, ўз қарорларини Америкага топшириб қўйишди. шунингдек, мамлакат бойликларини ва ҳарбий потенциалини Американинг мустамлакачилик йўналишига гаров қилиб қўйишди… Ҳолбуки, унинг йўналиши яҳудий вужудига ғамхўрлик қилиш ҳамда Ислом Умматидан, унинг юртлари ва ақидасидан ўч олишдан иборат. Шундай экан, мусулмон юртларидаги бундай фожиавий сиёсий воқелик шароитида Фаластин аҳли учун нажот йўли фақатгина мусулмон халқларнинг ҳамда куч эгаларининг онгли сиёсий етакчилик орқасида туриб ҳаракатга келишидан иборат. Шунда бу сиёсий етакчилик малай режимларни қулатиб, мусулмон юртларни Ғарб нуфузидан озод қилади.
Бинобарин, бу саммит Американинг талаби билан ҳамда унинг Ғазо секторини Фаластин маъмуриятига қайтаришга эришишдан иборат урушдан кейинги сиёсий мақсади учун бўлди. Саммит, шунингдек, Ғазо аҳлини кўчириш мавзуси Миср ва Иордания режимлари томонидан рад этилгани, ечим эса Американинг урушдан кейинги тасаввурида гавдаланган ва у ўртага ташлаётган ечимдан иборат экани борасида яҳудий вужудига нома йўллаш учун ҳам ўтказилди. Зеро, бу уруш тўхтовсиз давом этаётган қирғинлар манзарасида ҳамда ҳукмдорлар хиёнати ва тил бириктирувидан ғазабга келган жамоатчилик фикрини ва кўчалар ҳароратини кўтараётган жонли эфирларда намоён бўлиб, режимларнинг ташвишига айланиб қолди. Америка урушдан кейинги ушбу жараённинг «икки халқ, икки давлат» лойиҳасига ҳаёт бағишлашини хоҳлайди. Бу лойиҳа икки таянчга, яъни Ғарбий Соҳил ва Ғазо секторига асосланади ва Ғазо секторини Фаластин маъмуриятига қайтаришни талаб қилади.
Ушбу саммитнинг урушдан кейинги вазиятни Америка истаган йўналишга солишдаги сиёсий салмоғи жуда оз. Аксинча, яҳудий вужуди Америка талабига бўйсуниб, Ғазо секторини маъмуриятга топширишга рози бўлган ёки Америка буни яҳудий вужудига юклашда муваффақиятга эришган тақдирдагина бу саммит салмоқли ва қўллаб-қувватловчи саммит бўла олади. Ҳолбуки, яҳудий вужуди ҳозиргача ҳарбий операцияни, унинг қонли ва қирғинбарот версияси (кўриниши) билан якунлашга қаттиқ ҳаракат қилиб, ўз обрўсини бироз тиклайдиган ютуққа эришишга интилмоқда. У урушдан кўзланган бошқа мақсадларни, энг муҳими, келажакда Ғазо секторидан келадиган ҳар қандай таҳдидни бартараф этишни ҳам истайди. Аммо қирғинбарот йўли билан Ғазо секторида тирик қолган одамларнинг барчасини ҳайдаб чиқариш «ихтиёрий» кўчишни бошқа альтернативи бўлмаган воқеликка айлантирди. У ўз сиёсатини Америка билан бўлган келишувларга мувофиқ чекловлардан қочиш ва интизомга риоя қилиш ўртасида давом эттирмоқда. Лекин у, табиийки, Ақаба саммитига ҳам, Ғазо секторидаги сиёсий ва ҳарбий воқеликни ўзгартириш ҳамда урушни ютуқ билан якунига етказиш зарурлиги борасида у билан ҳамфикр бўлганларга ҳам, урушдан кейинги тартиб борасида унга қарши бўлганларга ҳам эътибор бермасдан ўз сиёсатини давом эттирмоқда. Чунки у аҳолини кўчиришни ва Ғазо секторини қўшиб олишни истайди. Улар (араб режимлари) эса можарога барҳам бериш ҳамда яҳудий вужуди билан муносабатлар нормаллашуви жараёнини ва унинг минтақага интеграциялашувини бошлаш учун хўжайинлари Американинг «икки халқ, икки давлат» лойиҳаси амалга ошишини хоҳлашади. Америка ўнинг дунёга ҳукмронлигини ва биринчи давлатлик мақомини сақлаб қоладиган ҳамда мусулмонларнинг уйғонишига тўсиқ бўладиган сиёсий, иқтисодий ва ҳарбий лойиҳаларда бу минтақани ўз найзасининг учи бўлишини хоҳлайди. Хитойга қарши туришда ҳам у шу минтақадан фойдаланади. Араб режимлари ҳам хиёнат ва лоқайдлик туфайли қулаш арафасида турган тахтлари учун ташвиш манбасига айланган масаланинг тугатилишини хоҳлашади.
Хулоса қилиб айтганда, ушбу саммит ҳукмдорларнинг заиф ва хорлигидан бир кўринишдир. Ҳукмдорларнинг хор бўлишларига сабаб шуки, улар Ғарб малайлари бўлиб, ўз қарорларини Америкага топшириб қўйишди. шунингдек, мамлакат бойликларини ва ҳарбий потенциалини Американинг мустамлакачилик йўналишига гаров қилиб қўйишди… Ҳолбуки, унинг йўналиши яҳудий вужудига ғамхўрлик қилиш ҳамда Ислом Умматидан, унинг юртлари ва ақидасидан ўч олишдан иборат. Шундай экан, мусулмон юртларидаги бундай фожиавий сиёсий воқелик шароитида Фаластин аҳли учун нажот йўли фақатгина мусулмон халқларнинг ҳамда куч эгаларининг онгли сиёсий етакчилик орқасида туриб ҳаракатга келишидан иборат. Шунда бу сиёсий етакчилик малай режимларни қулатиб, мусулмон юртларни Ғарб нуфузидан озод қилади.