ازم پرسید چطور انقد راحت آدمارو ترک میکنی؟
با تعجب پرسیدم کیُ ترک کردم؟
گفت هر آدمی که تو زندگیت بوده و الان نیست رو، چون تاحالا ندیدم کسی تورو بزاره و بره.
بهش گفتم ببین من هیچوقت کسی رو ترک نمیکنم، هیچوقت نمیرم.
اتفاقا تک تک آدمایی که تو زندگیم بودن منو ترک کردن، هیچکدومشون بهم نگفتن "میخوام ترکت کنم خدافظ"
اما میدونی، رفتن همیشه با خدافظی نیست، تک تک همون آدما، با رفتاراشون، حرفاشون، دروغاشون، بی‌توجهیاشون، کاراشون، با انجام دادن همه‌ی اینا رفتن.
از پیش من نه، از قلبم رفتن.
شاید تعریف "رفتن" تو ذهن من و تو متفاوت باشه؛
پس ببین، من هیچوقت نمیرم، من فقط از آدمایی که ترکم کردن خدافظی میکنم.
