با درود، هر روز گزارشی جدید از فساد گوشه‌ای از اقتصاد کشور را می‌لرزاند، اما مبارزه‌ای جدی برای جلوگیری از تکرارش ملموس نیست. گزارش دیوان محاسبات حکایت از حجم وسیع تخلفات در وزارت جهاد کشاورزی دارد و این وزارتخانه را سومین وزارتخانه متخلف در کشور معرفی می‌کند‌. آیا با دست‌اندرکاران شرکت‌های یک شبه این وزارتخانه که قردادهای ۵۰ میلیارد تومانی با روش‌های صوری بسته‌اند برخوردی می‌شود؟ رئیس بازرسی کل کشور اعلام داشته که ۵۰ نفر، ۵ درصد (۳۸۰ هزار قطعه) سکه‌های ثبت‌نامی را خریده‌اند که هر کدام یک میلیون تومان سود داشته است. مگر سازمان بازرسی زیر نظر قوه قضائیه نیست، چرا این قوه با محتکرین برخورد نمی‌کند؟ نادر قاضی‌پور، عضو کمسیون صنایع مجلس پرده از توقف فروش ۹۰ هزار خودروی داخلی برداشت. این خودروها با نرخ دلار پیشین (۲۸۰۰ تومانی) تولید شده و حالا با نرخ دلار ۷۸۰۰ تومانی قصد پیش‌فروش آنها را دارند. آیا پراید غیر استاندارد در بازار غیر رقابتی باید به ۳۰ میلیون تومان برسد؟ آیا بیمه شخص‌ثالث افزایش چشمگیر نخواهد داشت؟ با عدم واکنش به سوداگران پول و سرمایه، این زنجیره معیوب بزودی به تمامی اقتصاد سرایت خواهد کرد و بیش از هر چیز سلامت روح و روان جامعه را هدف قرار داده است. البته ما مردم هم تا حدودی مقصریم. اگر مانند مردم کره جنوبی نیستیم (و اعتماد به دولت نداریم) که بهنگام بحران طلاهای خود را در بازار بریزیم تا اقتصاد کشور نجات پیدا کند، حداقل از خرید هر چیزی که از طریق احتکار گران می‌شود خودداری کنیم. نشان دهیم که صاحبان واقعی این مملکت ما مردم هستیم، نه رانت‌های وابسته به قدرت و ثروت. شهراد شریف، ۳۰ خرداد ۱۳۹۷
@VoiceofSharif