УЙ
Деворлар турибди этмасдан қимир,
Теппамдан эгилар мушфиқ осмон-шифт.
Ҳадеб ўтаяпсан ёнимдан, умр,
Бир дам ўз ҳолимга қўясанми? Уф-ф!...
Камтар уй кўксида мен – ёниқ юрак,
Деворлар кафтида қўйганда сиқиб,
Ботирнинг қалбидай шунда, эй кўкрак,
Намхуш ташқарига кетаман чиқиб.
Ва менсиз қоласан ҳувиллаб, сен уй,
Ўласан! Мурдангни қўймайди ҳеч ким.
Шомгача юрагинг кўрсатмайди бўй,
Қучоғинг нотавон қабр каби жим.
Қайтаман! Шеър ўқиб ҳайқиргум ортиқ,
Кўксингни ёргудай бўламан чиндан.
Уй! Охир арслондай бир наъра тортиб
Узоқларга кетиб қоласан мендан.
Сен қочиб кетасан шеърларим билан,
Қай қишлоқ кафтига қўнасан қушдай.
«Омон яшаяпсанми сирларим билан?..»
Мактублар ёзаман тугилиб муштдай.
«Омон яшаяпсанми, соддадил уйим?
Мен эса излайман сен учун шавкат.
Мабодо ёнингда чўзганча бўйин
Тўкмадими, айтгин, қай бир уй савлат?
Юрак бўлолмадим ўзга уйларга,
Сени соғинаман. Сен – сахий, сара.
Сендай қучоғини очолмади кенг
Мени кўп қарзларга қўйган ижара!»
... Номсиз қўл сочимни силайди секин,
Қуёшнинг қўлларин ушлайман. Иссиқ!
Ижарадош дўстим тўсатдан лекин
Суюнчи сўрайди энтикиб, интиқ.
– Нима гап? Айта қол?!
– Келибди уйинг!...
Эшикка отилиб чиқаман нурдай.
«Гуноҳкор» уйимнинг дарчаларидан
Кўз ашки думалаб тушарди дурдай.
Ҳаприқиб бағрига босади мени,
Узрлар саҳнига сўнг келар бошлаб:
–Энди шеър ўқисанг, ҳеч қачон сени
Ижара уйларга кетмайман ташлаб!
7.09.80
Назар ШУКУР
@Zikrillabek
