مسکوت ماندن پروژه اراضی عباس‌آباد بعد از انقلاب با شکوه اسلامی چندان به طول نیانجامید و این اتفاق پایان قصه اراضی عباس‌آباد نبود بلکه تنها در دوران انقلاب اسلامی و هشت سال جنگ تحمیلی از اولویت خارج شد و بار دیگر با آغاز دهه هفتاد و توجه به نوسازی و بهبود وضعیت شهری به ویژه در پایتخت موجب شد تا پرونده توسعه اراضی عباس‌آباد توسط وزیر مسکن و شهرسازی وقت و رئیس شورای عالی شهرسازی و معماری وقت ایران به شهردار وقت تهران پیشنهاد شود تا در این اراضی کاربری‌های فرهنگی در بعد وسیع ملی و بین‌المللی صورت گیرد.
پیشنهادی که مورد توجه مقام معظم رهبری نیز قرار گرفت.
.
.
.

در دهه هفتاد ابتدا تصمیم بر این شد تا از این منطقه برای تجمع ارگان‌ها و سازمان‌های دولتی مورد استفاده قرار گیرد. اما این طرح به دلیل مخالفت شوراي عالي شهرسازي و معماري تا سال 80 متوقف شد. چون آنها بر این باور بودند که این پیشنهاد با طرح تفضيلي اراضي و بند 13 مصوبه طرح جامع (ساماندهي) تهران هم‌خوانی ندارد و براساس کمیسیون ماده 5 شهرداری باید طرح جدیدی برای اصلاح اراضی عباس‌آباد مطرح می‌کرد.
.
.
.
ادامه دارد...