من بلد نیستم محبتم رو به نزدیکام نشون بدم. از حضورشون کلافه می شم ، اما تو تنهایی ساعتها درواقع تموم دقایقم رو بهشون فکر میکنم و بابت سختیها و تلخیهاشون غصهدار و از پس زدنشون و ناراحت کردنشون هم پشیمون می شم. و این خیلی بده که هرگز نمی فهمن و همه چیز رو سطحی و ظاهری می بینن.