معرفی تازه‌ترین اثر محمد اسماعیل حاجی‌علیان
استفاده از نماد عدد هفت در رمان بیداری
«بیداری» جدیدترین اثر محمد اسماعیل حاجی‌علیان و از کتاب‌های جدید انتشارات به‌نشر است که داستان زندگی و فعالیت‌های یک سفیر ایرانی را تا سال‌خوردگی‌اش در 420 صفحه روایت می‌کند.بخش‌های زیادی از این رُمان خیالی است و دیگر قسمت‌های آن برگرفته از واقعیت هستند. رمان در هفت فصل نوشته شده ومجموعه‌ای از اتفاقات دهه 40 ایران و دوران دانشجویی یوسف را روایت می‌کند؛ رمانی که می‌توان شخصیت‌های تاریخی این دوران مهم را تا انقلاب اسلامی در آن دید.
جشن امضا و معرفی و نقد رمان «بیداری» توسط دفتر تخصصی ادبیات مرکز آفرینش‌های ادبی قلمستان با حضور حسن میرعابدینی و سیاوش گلشیری برگزار شد. در آغاز این نشست ادبی، محمداسماعیل حاجی‌علیان، بخشی از فصل پنجم کتاب «بیداری» را خواند و پس از آن حسن میرعابدینی، پژوهشگر داستان و منتقد و سیاوش گلشیری، نویسنده و منتقد پشت میز نقد قرار گرفتند.
استفاده از نماد «هفت» در این رمان
«اولین ویژگی کارهای این نویسنده، تاریخ‌نگری است. او به طرح وقایع تاریخی معاصر در داستان‌های خود علاقه‌مند است؛ دورانِ پس از کودتای ۲۸ مرداد یا دهه ۴۰ و ۵۰ تا مطلع انقلاب و پس از آن. حاجی علیان برای اینکه بتواند نگاه دیگرگونه‌ای به تاریخ داشته باشد و تعبیر خود را از آن ارائه دهد، از فرم‌های روایی نو بهره می‌برد. در «بیداری» اسطوره‌ها، روایات موازی، شکست زمان و حتی رگه‌ای از رئالیسم جادویی حضور دارد. مستندنگاری نیز ویژگی سوم آثار حاجی‌علیان است. ارائه تک‌نگاری‌های اجتماعی از مناطق مختلف ایران، از ترکمن‌صحرا، سنگسر، سمنان و در این رمان یزد، شهرها و روستاهای اطراف آن در آثار حاجی‌علیان مشهود است. البته در رمان «بیداری» او با مرور وقایع تاریخی یک قرن گذشته ایران از فرم روایی و اسطوره‌ها و روایت‌های موازی بهره گرفته است. رمان «بیداری» در هفت فصل به شخصیت «یوسف» می‌پردازد که دیپلمات جمهوری اسلامی ایران است که در حبشه کار می کند و بعد از شنیدن خبر فوت پدرش (یحیی) به زادگاهش برمی‌گردد. این سفر عینی برگشت به زادگاه با سفر ذهنی که با برگشت به خاطرات همراه است،در طی هفت فصل با حرکت ذهنی و چگونگی شکل‌گیری شخصیت اصلی دنبال می‌شود. تک‌نگاری اجتماعی و مستندگرایی از ویژگی‌های برجسته کارهای محمداسماعیل حاجی علیان است. او با تأکید بر استفاده از فولکلور و ادبیات عامه در این رمان سعی کرده مراسم فرهنگی و مذهبی را با دقت بنویسد و به همین دلیل کتاب می‌تواند موردتوجه پژوهشگران مسائل فرهنگی قرار بگیرد. شخصیت اصلی این رمان از دوران کودکی تا زمان حال دنبال می شود و چگونگی تغییر و تحول یوسف را در برخورد با ماجراها و حوادث می بینیم. در رمان «بیداری» علاوه بر انتخاب تعمدانه «نام‌ها» بارها از نماد 7 استفاده شده است که طنین اسطوره‌ای دارد. بارها در رمان از یوسف با عزیز مصر یاد می‌شود که بر تأکید نویسنده بر استفاده از اسطوره‌های مذهبی دلالت دارد. رمان در هفت فصل نوشته شده است. در طول رمان باز هم با عدد هفت روبه‌رو می شویم:هفت شمع، هفت مردی که پشت سر یوسف نماز می‌خوانند یا مدت اقامت یوسف در روستا که هفت روز است. اشاره به عدد هفت نشان‌دهنده مشغله ذهنی نویسنده و گرایش به‌نوعی اسطوره‌پردازی است. نام هر فصل کتاب نیز مصراعی از شعر معروف سپانلوست؛ «نام تمام مردگان یحیی است»؛ سپانلو این شعر را هنگام شهادت تمام کودکان یک کوچه شهر تهران در اثر بمباران در جنگ سرود و اشاره دارد به اینکه تمام کودکان زنده‌اند و نام یحیی برگرفته از «حی» به معنای زنده و پایدار است.» این‌‌ها صحبت‌هایی‌ست که حسن میرعابدینی در ابتدای نقد کتاب «بیداری» گفته است.
الهام شهیدان/ خبرنگار
http://esfahanzibaonline.ir/news/1398/%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%81%DB%8C-%D8%AA%D8%A7%D8%B2%D9%87%E2%80%8C%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D8%A7%D8%AB%D8%B1-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%A7%D8%B3%D9%85%D8%A7%D8%B9%DB%8C%D9%84-%D8%AD%D8%A7%D8%AC%DB%8C%E2%80%8C%D8%B9%D9%84%DB%8C%D8%A7%D9%86
@sarvazheh
@afarineshdastan
استفاده از نماد عدد هفت در رمان بیداری
«بیداری» جدیدترین اثر محمد اسماعیل حاجی‌علیان و از کتاب‌های جدید انتشارات به‌نشر است که داستان زندگی و فعالیت‌های یک سفیر ایرانی را تا سال‌خوردگی‌اش در 420 صفحه روایت می‌کند.بخش‌های زیادی از این رُمان خیالی است و دیگر قسمت‌های آن برگرفته از واقعیت هستند. رمان در هفت فصل نوشته شده ومجموعه‌ای از اتفاقات دهه 40 ایران و دوران دانشجویی یوسف را روایت می‌کند؛ رمانی که می‌توان شخصیت‌های تاریخی این دوران مهم را تا انقلاب اسلامی در آن دید.
جشن امضا و معرفی و نقد رمان «بیداری» توسط دفتر تخصصی ادبیات مرکز آفرینش‌های ادبی قلمستان با حضور حسن میرعابدینی و سیاوش گلشیری برگزار شد. در آغاز این نشست ادبی، محمداسماعیل حاجی‌علیان، بخشی از فصل پنجم کتاب «بیداری» را خواند و پس از آن حسن میرعابدینی، پژوهشگر داستان و منتقد و سیاوش گلشیری، نویسنده و منتقد پشت میز نقد قرار گرفتند.
استفاده از نماد «هفت» در این رمان
«اولین ویژگی کارهای این نویسنده، تاریخ‌نگری است. او به طرح وقایع تاریخی معاصر در داستان‌های خود علاقه‌مند است؛ دورانِ پس از کودتای ۲۸ مرداد یا دهه ۴۰ و ۵۰ تا مطلع انقلاب و پس از آن. حاجی علیان برای اینکه بتواند نگاه دیگرگونه‌ای به تاریخ داشته باشد و تعبیر خود را از آن ارائه دهد، از فرم‌های روایی نو بهره می‌برد. در «بیداری» اسطوره‌ها، روایات موازی، شکست زمان و حتی رگه‌ای از رئالیسم جادویی حضور دارد. مستندنگاری نیز ویژگی سوم آثار حاجی‌علیان است. ارائه تک‌نگاری‌های اجتماعی از مناطق مختلف ایران، از ترکمن‌صحرا، سنگسر، سمنان و در این رمان یزد، شهرها و روستاهای اطراف آن در آثار حاجی‌علیان مشهود است. البته در رمان «بیداری» او با مرور وقایع تاریخی یک قرن گذشته ایران از فرم روایی و اسطوره‌ها و روایت‌های موازی بهره گرفته است. رمان «بیداری» در هفت فصل به شخصیت «یوسف» می‌پردازد که دیپلمات جمهوری اسلامی ایران است که در حبشه کار می کند و بعد از شنیدن خبر فوت پدرش (یحیی) به زادگاهش برمی‌گردد. این سفر عینی برگشت به زادگاه با سفر ذهنی که با برگشت به خاطرات همراه است،در طی هفت فصل با حرکت ذهنی و چگونگی شکل‌گیری شخصیت اصلی دنبال می‌شود. تک‌نگاری اجتماعی و مستندگرایی از ویژگی‌های برجسته کارهای محمداسماعیل حاجی علیان است. او با تأکید بر استفاده از فولکلور و ادبیات عامه در این رمان سعی کرده مراسم فرهنگی و مذهبی را با دقت بنویسد و به همین دلیل کتاب می‌تواند موردتوجه پژوهشگران مسائل فرهنگی قرار بگیرد. شخصیت اصلی این رمان از دوران کودکی تا زمان حال دنبال می شود و چگونگی تغییر و تحول یوسف را در برخورد با ماجراها و حوادث می بینیم. در رمان «بیداری» علاوه بر انتخاب تعمدانه «نام‌ها» بارها از نماد 7 استفاده شده است که طنین اسطوره‌ای دارد. بارها در رمان از یوسف با عزیز مصر یاد می‌شود که بر تأکید نویسنده بر استفاده از اسطوره‌های مذهبی دلالت دارد. رمان در هفت فصل نوشته شده است. در طول رمان باز هم با عدد هفت روبه‌رو می شویم:هفت شمع، هفت مردی که پشت سر یوسف نماز می‌خوانند یا مدت اقامت یوسف در روستا که هفت روز است. اشاره به عدد هفت نشان‌دهنده مشغله ذهنی نویسنده و گرایش به‌نوعی اسطوره‌پردازی است. نام هر فصل کتاب نیز مصراعی از شعر معروف سپانلوست؛ «نام تمام مردگان یحیی است»؛ سپانلو این شعر را هنگام شهادت تمام کودکان یک کوچه شهر تهران در اثر بمباران در جنگ سرود و اشاره دارد به اینکه تمام کودکان زنده‌اند و نام یحیی برگرفته از «حی» به معنای زنده و پایدار است.» این‌‌ها صحبت‌هایی‌ست که حسن میرعابدینی در ابتدای نقد کتاب «بیداری» گفته است.
الهام شهیدان/ خبرنگار
http://esfahanzibaonline.ir/news/1398/%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%81%DB%8C-%D8%AA%D8%A7%D8%B2%D9%87%E2%80%8C%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D8%A7%D8%AB%D8%B1-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%A7%D8%B3%D9%85%D8%A7%D8%B9%DB%8C%D9%84-%D8%AD%D8%A7%D8%AC%DB%8C%E2%80%8C%D8%B9%D9%84%DB%8C%D8%A7%D9%86
@sarvazheh
@afarineshdastan