سوره‌ی نصر (پیروزی) از کوتاه‌ترین سوره‌های قرآن است و از همین رو یکی از آسان‌ترین سوره‌ها برای حفظ است و شاید به همین سبب از سوره‌هایی است که بسیار در نماز می‌خوانیمش.

همینطور این سوره از آخرین سوره‌هایی است که نازل شده (سوره‌ی ۱۰۲ از ۱۱۴ سوره‌ی قرآن)

اما راه رسیدن به سوره‌ی «پیروزی» در قرآن کریم طبیعتا از سوره‌های بلند و متوسط و حتی از دیگر سوره‌های کوتاه می‌گذرد... زیرا پیروزی در آخرین جزء قرآن است.

فکر می‌کنم حکمتش واضح باشد.

سوره‌ی «نصر» آسان است؟ به نظر اینطور می‌رسد. تا ذهنیت «پیروزی» همیشه در ذهن ما درخشان و در معرض دید بماند...

اما چیدن این ثمره فقط در لحظه‌ی پیروزی آسان به نظر می‌رسد. بعضی از میوه‌ها وقت رسیدن خودشان به زمین می‌افتند، اما راه رسیدن به آن مرحله اصلا آسان نیست.

رسیدن به میوه‌ی پیروزی خیلی سخت‌تر از «چیدن» است. خیلی سخت‌تر از مجرد حفظ و خواندن سوره‌ای که نصر نام دارد.

پیروزی، نتیجه‌ی نهایی سوره‌های پیشین است. سوره‌هایی که ما را به سوره‌ی نصر رسانده‌اند. نتیجه‌ی همه‌ی سوره‌های قرآن.

این یعنی علی‌رغم میلم باید بگویم هیچ راه مختصری به سوی پیروزی وجود ندارد. هیچ راه میان‌بری نیست.

«نصر» همچنان یکی از بیشترین سوره‌هایی است که در نمازهایمان خواهیم خواند... اشکالی ندارد...

فقط هنگام خواندنش یادمان باشد که نصر یا همان پیروزی، به این سادگی‌ها نیست.

احمد خیری العمری
برگردان: #عبدالله_ش
https://goo.gl/fCsxwY

t.me/akseMahtab
instagram.com/akseMahtab