درست است که همه می‌میریم، اما ما برای مردن آفریده نشده‌ایم. حتی خود مرگ یک وسیله است.

*****

بدن مانند ماشینی بود که عمر مفید داشت. ما سوار این ماشین شدیم و فقط به رینگ اسپرت و تزئیناتش فکر کردیم، استارت نزدیم، عمر ماشین تمام شد، اما به جایی نرسیدیم.

*****

اگر قرار بود فنا شویم چرا باید می‌آمدیم اصلا؟

اما زندگی خیلی چیزها بود. فقط گذران وقت نبود، فرار نبود.

زندگی خیلی چیزهای دیگر بود. چیزهایی که چندان خوشایند نبودند و ما سعی کردیم با «خوشی» فراموشش کنیم. زندگی برای گذران زندگی نبود.

زندگی تنهایی نیمه‌شب است، پس از رفتن دوستان، بعد از برگشتن به خانه. زندگی تنها شدن با خود است، تنها شدن با کسی که کل روز را از او فرار کرده‌ای.

زندگی درباره‌ی خیلی چیزهاست. چیزهایی که باید شجاع بود و روبرویش ایستاد و به چشم‌هایش خیره شد و پذیرفتش.

*****

پاسخ به سوالاتی که دوستش نداریم...

زندگی درباره‌ی پاسخ به سوال‌های تلخ است، سوالی که پاسخش اتفاقا تلخ نیست، اما نه تا وقتی که از سوال فرار می‌کنی.

به چشمانش خیره شو، بگذار چشمانت عادت کند، فرار نکن. نگذار با چشمان کم‌سو و موی سفید گرفتارش شوی. با ماشین فرسوده و لاستیک‌های پنچر.

#عبدالله_ش
https://goo.gl/bkssX8

t.me/akseMahtab
instagram.com/akseMahtab