شاعر
عبدالجلیل عمر
ستاپه لیدو مې په زړګي کې ایله ساه راشـې
ته چې غایب شې بیامې ذهن ته اشنا راشـې

درپـسـې مـات یـم کـړیـدلې یم خفه خفه یـم
سـتـاپـه بلتون کې په وجودمې واویله راشې

ماښام کوڅه کې سیټ ته کینې انتظاراوباسې
کـړې انـتـظار وایـي یـتیـم کـه مې بابا راشـې

دغـې حـالـتو عبدالجلیل عمربیخې دردمن کړم
داسـې خـبـروتـه دردمـن شــمـه او ژاړه راشـې