💞
تمرین هر هنر، خواه هنر نجاری باشد یا پزشکی یا هنر عشق ورزیدن، احتیاج به یک سلسله شرایط و قواعد کلی دارد. قبل از هر چیز تمرین هر هنر مستلزم انضباط است. اگر کاری را با انضباط انجام ندهیم، هرگز نمی توانیم در آن به درجه ی مهارت برسیم، اگر فقط در مواردی که «حوصله اش را داریم» کاری را انجام دهیم، شاید تفریح و سرگرمی خوبی باشد، ولی هرگز ما را در آن هنر ورزیده نمی کند. اشکال کار فقط در رعایت انضباط در تمرین هنر نیست، بلکه در این است که این انضباط باید در سراسر زندگی شخص رعایت شود. اینکه تمرکز، شرط لازم چیره دستی در هر هنری است، چنان روشن است که نیازی به توضیح ندارد. هر کس که خواسته است هنری بیاموزد، این مطلب را درک کرده است. با وجود این، در فرهنگ امروز ما چیزی که حتی از انضباط کمیاب تر است، همان تمرکز است. فرهنگ ما بشر را به چنان زندگی مغشوش و بی تمرکزی هدایت می کند که در هیچ جای دیگر نظیرش نیست. انسان چندین کار را با هم انجام می دهد، می خواند، به رادیو گوش می دهد، گفتگو می کند، سیگار می کشد، می خورد و می آشامد. انسان مصرف کننده ای است با یک دهان باز، مشتاق و آماده برای بلعیدن همه چیز. این فقدان تمرکز زمانی آشکار تر دیده می شود که مشکل تنهایی برای ما پیش می آید. اکثر مردم نمی توانند بی حرکت بنشینند و حرف نزنند، سیگار نکشند، نخوانند یا چیزی نیاشامند. این گونه کسان، عصبی و بی قرار می شوند، و باید یا دهانشان را به کار بیندازند یا دست هایشان را. (سیگار کشیدن یکی از علائم این فقدان تمرکز است، زیرا دست، دهان، چشم و بینی را به کار می اندازد.)
📚اریک_فروم
@ayeenmehrr
تمرین هر هنر، خواه هنر نجاری باشد یا پزشکی یا هنر عشق ورزیدن، احتیاج به یک سلسله شرایط و قواعد کلی دارد. قبل از هر چیز تمرین هر هنر مستلزم انضباط است. اگر کاری را با انضباط انجام ندهیم، هرگز نمی توانیم در آن به درجه ی مهارت برسیم، اگر فقط در مواردی که «حوصله اش را داریم» کاری را انجام دهیم، شاید تفریح و سرگرمی خوبی باشد، ولی هرگز ما را در آن هنر ورزیده نمی کند. اشکال کار فقط در رعایت انضباط در تمرین هنر نیست، بلکه در این است که این انضباط باید در سراسر زندگی شخص رعایت شود. اینکه تمرکز، شرط لازم چیره دستی در هر هنری است، چنان روشن است که نیازی به توضیح ندارد. هر کس که خواسته است هنری بیاموزد، این مطلب را درک کرده است. با وجود این، در فرهنگ امروز ما چیزی که حتی از انضباط کمیاب تر است، همان تمرکز است. فرهنگ ما بشر را به چنان زندگی مغشوش و بی تمرکزی هدایت می کند که در هیچ جای دیگر نظیرش نیست. انسان چندین کار را با هم انجام می دهد، می خواند، به رادیو گوش می دهد، گفتگو می کند، سیگار می کشد، می خورد و می آشامد. انسان مصرف کننده ای است با یک دهان باز، مشتاق و آماده برای بلعیدن همه چیز. این فقدان تمرکز زمانی آشکار تر دیده می شود که مشکل تنهایی برای ما پیش می آید. اکثر مردم نمی توانند بی حرکت بنشینند و حرف نزنند، سیگار نکشند، نخوانند یا چیزی نیاشامند. این گونه کسان، عصبی و بی قرار می شوند، و باید یا دهانشان را به کار بیندازند یا دست هایشان را. (سیگار کشیدن یکی از علائم این فقدان تمرکز است، زیرا دست، دهان، چشم و بینی را به کار می اندازد.)
📚اریک_فروم
@ayeenmehrr