📌به یکی «بوسه» که آزار کسش در پی نیست
زحمتی می‌کشم از مردم نادان که مپرس. (حافظه «جرعه»)
🎭سال ۱۳۳۴ بیش از ۶۰ سال پپیش ناصر ملک‌مطیعی ناغافل ویدا قهرمانی را می‌بوسد و نخستین بوسه‌ی تاریخ سینما خلق می‌شود. فشار افکار عمومی واپس‌گرا «ویدا» را خانه‌نشین می‌کند و «ناصر خان» را قهرمان. حالا بعد از ۶۰ سال فکر نکنید مشکل حل شده است. هنگامی که برای فیلم «پاندول» با امیر گنجوی و زنده‌یاد لوون هفتوان بازی‌گر انتخاب می‌کردیم یکی از مشکلاتمان این بود که باید از خانم‌های می‌پرسیدیم حاضرید: «اگر در صحنه‌یی قرار بود بازی‌گر مقابل‌تان را ببوسید این کار را بکنید؟» و بسیاری را تنها به این دلیل که پاسخ‌شان منفی بود مجبور بودیم نپذیریم. جالب این جاست که وقتی از مردان این سوآل را می‌پرسیدم تعجب می‌کردند که انگار «مردان که مشکل ندارند.» راست می‌گویند مردان که مشکل ندارند. مثلا بهروز وثوقی که تاج سر همه‌ی ماست و من شخصا به ایشان ارادت ویژه دارم پیش از انقلاب فیلم‌های برهنه زیادی بازی کرده است و بعد از انقلاب، خارج از ایران، هم همین‌طور با این حال به درستی نزد مردم محترم است و ده‌ها هنرمند سرشناس‌نامه به رئیس جمهوری می‌نویسند تا امکان بازگشت او را فراهم کنند. اما هیچ‌کس فکر این را هم نمی‌کند که برای بازگشت گلشیفته فراهانی نامه بنویسد و کلی از کسانی که هوادار حکومت هم نیستند به او توهین می‌کنند و علیه‌اش حرف می‌زنند و حتا کسانی مانند آقای فرهادی که دو اسکار و یک خروار جایزه‌ی دیگر در کارنامه دارد جرات ندارد یا نمی‌خواهد با گلشیفته عکس بیاندازد چه برسد که از او دفاع کند. اکثر ستاره‌های اکنون سینمای ایران وقتی به آمریکا می‌روند با بهروز وثوقی عکس می‌اندازند اما کسی جرات عکس گرفتن با گلشیفته را ندارد.
حکومت به زنان ایرانی ظلم می‌کند اما مردان ایرانی و جامعه مردسالار ایرانی در سراسر جهان و در پیشرفته‌ترین کشورهای جهان هم به زنان ایرانی تا جایی که بتوانند ظلم می‌کنند و بار مضاعف بر دوش آنان هستند.
🚩امروز رفته بودم کتاب‌فروشی ایندیگو کتاب مسیح علی‌نژاد را دیدم کلی ذوق کردم. زنان ایرانی که از سد روانی واپس‌گرایی گذشته‌اند توانسته‌اند بدرخشند و برای همه‌ی ما آبرو بخرند.
✍🏽 @azizimostafa
زحمتی می‌کشم از مردم نادان که مپرس. (حافظه «جرعه»)
🎭سال ۱۳۳۴ بیش از ۶۰ سال پپیش ناصر ملک‌مطیعی ناغافل ویدا قهرمانی را می‌بوسد و نخستین بوسه‌ی تاریخ سینما خلق می‌شود. فشار افکار عمومی واپس‌گرا «ویدا» را خانه‌نشین می‌کند و «ناصر خان» را قهرمان. حالا بعد از ۶۰ سال فکر نکنید مشکل حل شده است. هنگامی که برای فیلم «پاندول» با امیر گنجوی و زنده‌یاد لوون هفتوان بازی‌گر انتخاب می‌کردیم یکی از مشکلاتمان این بود که باید از خانم‌های می‌پرسیدیم حاضرید: «اگر در صحنه‌یی قرار بود بازی‌گر مقابل‌تان را ببوسید این کار را بکنید؟» و بسیاری را تنها به این دلیل که پاسخ‌شان منفی بود مجبور بودیم نپذیریم. جالب این جاست که وقتی از مردان این سوآل را می‌پرسیدم تعجب می‌کردند که انگار «مردان که مشکل ندارند.» راست می‌گویند مردان که مشکل ندارند. مثلا بهروز وثوقی که تاج سر همه‌ی ماست و من شخصا به ایشان ارادت ویژه دارم پیش از انقلاب فیلم‌های برهنه زیادی بازی کرده است و بعد از انقلاب، خارج از ایران، هم همین‌طور با این حال به درستی نزد مردم محترم است و ده‌ها هنرمند سرشناس‌نامه به رئیس جمهوری می‌نویسند تا امکان بازگشت او را فراهم کنند. اما هیچ‌کس فکر این را هم نمی‌کند که برای بازگشت گلشیفته فراهانی نامه بنویسد و کلی از کسانی که هوادار حکومت هم نیستند به او توهین می‌کنند و علیه‌اش حرف می‌زنند و حتا کسانی مانند آقای فرهادی که دو اسکار و یک خروار جایزه‌ی دیگر در کارنامه دارد جرات ندارد یا نمی‌خواهد با گلشیفته عکس بیاندازد چه برسد که از او دفاع کند. اکثر ستاره‌های اکنون سینمای ایران وقتی به آمریکا می‌روند با بهروز وثوقی عکس می‌اندازند اما کسی جرات عکس گرفتن با گلشیفته را ندارد.
حکومت به زنان ایرانی ظلم می‌کند اما مردان ایرانی و جامعه مردسالار ایرانی در سراسر جهان و در پیشرفته‌ترین کشورهای جهان هم به زنان ایرانی تا جایی که بتوانند ظلم می‌کنند و بار مضاعف بر دوش آنان هستند.
🚩امروز رفته بودم کتاب‌فروشی ایندیگو کتاب مسیح علی‌نژاد را دیدم کلی ذوق کردم. زنان ایرانی که از سد روانی واپس‌گرایی گذشته‌اند توانسته‌اند بدرخشند و برای همه‌ی ما آبرو بخرند.
✍🏽 @azizimostafa