goo.gl/v3ofve
بهت و امید در پس یک تکرار
همۀ ما عزیزان و نزدیکانی داریم که حیات را بدرود گفته و دیگر در میان ما نیستند. درست نمیدانم آیا واکنش هر یک از ما در قبال این تجربهٔ مشترک، به شکلی همسان است یا خیر؟ پس از فوت پدربزرگها و مادربزرگم هیچ وقت احساس نکردم که دیگر در میان ما نیستند. همیشه این احساس را داشته و دارم که خانۀ مادربزرگ، با همان عطر و بوی همیشگی، گوشهای از شهر هنوز سر جایش است و او در خانه در جای همیشگی نشسته تا به دیدنش برویم. برای همین از هر چیزی که این احساس مطبوع را دچار تردید و انقطاع کند به شدت رو گردان هستم. از رفتن به آرامگاه، گل بردن بر سر مزار، شرکت در مراسم سالمرگ یا روشن کردن شمعی در کنار قاب عکس.
بیشتر: az-photo.com/ir/?p=3937
@AzPhoto | آذفوتو
بهت و امید در پس یک تکرار
همۀ ما عزیزان و نزدیکانی داریم که حیات را بدرود گفته و دیگر در میان ما نیستند. درست نمیدانم آیا واکنش هر یک از ما در قبال این تجربهٔ مشترک، به شکلی همسان است یا خیر؟ پس از فوت پدربزرگها و مادربزرگم هیچ وقت احساس نکردم که دیگر در میان ما نیستند. همیشه این احساس را داشته و دارم که خانۀ مادربزرگ، با همان عطر و بوی همیشگی، گوشهای از شهر هنوز سر جایش است و او در خانه در جای همیشگی نشسته تا به دیدنش برویم. برای همین از هر چیزی که این احساس مطبوع را دچار تردید و انقطاع کند به شدت رو گردان هستم. از رفتن به آرامگاه، گل بردن بر سر مزار، شرکت در مراسم سالمرگ یا روشن کردن شمعی در کنار قاب عکس.
بیشتر: az-photo.com/ir/?p=3937
@AzPhoto | آذفوتو