Calotype / کالوتیپ

نشست‌هایی پیرامون شماره‌ی دهم نشریه‌کالوتیپ:

▫️نشست سوم

▪بررسی بصری روند شکلگیری هویت ملی از خلال عکس‌های انقلاب مشروطه: نمودی آرمانی از ملتی نوین
صنم توکلی

▫️چهارشنبه، ۱۵ اسفند ۹۷
 ساعت ۱۶/۳۰ تا ۱۸

▫️ در برهه‌ای از تاریخ اجتماعی-سیاسی ایران، جنبشی اجتماعی به نام انقلاب مشروطه رخ داد. حضور عکاسی درون ساختار اجتماعی-سیاسی ایران و چگونگی استفاده از آن مسیری را هموار نمود که موجب شد عکاسی با ثبت طبقات دخیل در مشروطه نمودی آرمانی از ایشان به مثابه یک «ملت» را بازنمایی کند. با بررسی این مسیر، به این سوال پاسخ داده خواهد شد که نقش عکاسی در شکل دادن به هویت فردی-جمعی چگونه بوده است؟ به عبارت دیگر، عکاسی چگونه ملت‌سازی کرده است؟


@calotypemag

نشست‌هایی پیرامون شماره‌ی دهم نشریه‌کالوتیپ:

▫️نشست دوم

▪️عکاسی مستند و جنبش نژادی سیاهان (قرن بیستم)
حسن زین‌الصالحین

▫️سه‌شنبه، ۱۴ اسفند ۹۷
ساعت ۱۶/۳۰ تا ۱۸

▫️ در ۱۹۵۴ این خبر به کل جهان مخابره شد که دولت آمریکا تبعیض نژادی را ممنوع کرده است. از جنگ داخلی آمریکا در میانه قرن ۱۹ام و قانون الغای بردگی در ۱۸۶۵ تا جنبش های حقوق بشری دهه های ۶۰ و ۷۰ قرن ۲۰ام و تصویب قانون حقوق مدنی در ۱۹۶۸، برخورد نژادی با سیاهان درون جامعه آمریکا، یکی از شکننده ترین ناکامی های سیاسی و اجتماعی ایالات متحده آمریکا حتی تا دهه های اخیر بوده است. رابطه بین خودی و دیگری، سیاه و سفید جامعه آمریکا بیش از دو قرن است که در حال تعریف و باز تعریف بوده و گاه برای تعریف دوباره به دلیل انگیزه های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی به تعویق افتاده است. دهه ۱۹۳۰-۴۰ دوره طلایی عکاسی مستند اجتماعی در آمریکا و همچنین بزنگاه مهمی برای حصول نوعی خودآگاهی تاریخی در بستر رسانه های ارتباط جمعی بوده است. سوال اینجاست که آیا نقش مثبت عکاسی مستند در پیشبرد جنبش های نژادی سیاهان کاملا روشن و‌ بی آلایش و نیز فارغ از جنبه های ایدئولوژیک از سوی نظام حاکم بوده است؟ آیا روزنه و شکافی را در این رابطه و معادله اجتماعی می توان یافت که عقلانیت سیاست مدرن در آن رخنه کرده باشد تا نتیجه را با تسامح و مصالحه در سطحی دیگر به نفع خویش تغییر دهد؟


@calotypemag

نشست‌هایی پیرامون شماره‌ی دهم نشریه کالوتیپ، از ۱۳ تا ۱۵ اسفندماه ۹۷ در دانشگاه هنر، برگزار خواهد شد.


▪️انقلاب حاشیه‌نشین‌ها:
نبرد تصویر در برابر عکس در انقلاب ۵۷:

▫️دوشنبه، ۱۳ اسفند ۹۷

▫️فقط حاشیه‌نشین‌ها که از مرکز قدرت دورند می‌توانند تصویری از رویای دست‌یابی به قدرت را داشته باشند. بنابراین، آنان برای دنیایی که انتظارش را می‌کشند تصویرسازی می کنند.



▫️عکس اول از عباس عطار، و عکس دوم از دیوید برنت است.


@calotypemag

.
.ايشيوچي به دنبال مجموعه‌ی هیروشیما در سال ۲۰۰۸ که شامل تصاویری از لباس‌های قربانیان بمباران هیروشیما بود، در سال ۲۰۱۲ به سفارش از موزه مکزیک، مجموعه‌ی فریدا،"عشق و درد" را با تصاویری از وسایل شخصی فریدا کالو که شامل لباس ها، زیورآلات، کفش و لوازم آرایشی او بود؛به نمایش گذاشت.

Frida by Ishiuchi Miyako (2013) is a photographic record of Mexican artist Frida Kahlo's wardrobe and belongings. Following Kahlo's death in 1954 her husband Diego Rivera began placing her personal effects into the bathroom of their Mexico City house, "The Blue House", which later became the Museo Frida Kahlo. Rivera gave instructions that this room should remain sealed until fifteen years after his death and it in fact remained unopened until 2004 when the museum decided to organise and catalogue the contents. Ishiuchi Miyako was invited to photograph these artefacts, over 300 unseen relics of Kahlo's life.