Репост из: “Yoshlik” jurnali
#tavallud
11-dekabr — shoir Chori Avaz tugʻilgan kun!
SYOMKA PAYTIDA
Rejissyor jilmayib yaxshi gaplashdi,
Aktyorlarga rollar hammasi aniq.
Ammo rejissyorning dili gʻash edi –
Negadir bir aktyor kelmadi? U yoʻq.
“Topamiz, unchalik qiyin rol emas,
Birgina koʻrinish, birgina kadr”.
Bir yigitni topib oʻsha rolga mos,
Rolni tushuntirdi qoʻl siltab bir-bir.
Yigit rejissyorga oldi-yu qarab,
Qaytardi yurakdan sizgan nolani:
“Ona murdasidan oʻtasan hatlab,
Chohga irgʻitasan murgʻak bolani”.
Syomka boshlandi:
Qirq birinchi yil,
Frislar toptashar bitta qishloqni.
Uchragan narsani aylashmoqda kul,
Buyruq – qonga boʻyash yerni – tuproqni.
Mana oʻsha kadr:
Qoʻlda avtomat,
Onaning murdasi belangan qonga,
Ona – murda koʻksin soʻrmoqda goʻdak,
Yigit qadam tashlar oʻsha tomonga.
Hamma jim.
Rejissyor esa baqirib
Yigitga uqtirar –
Qattiq tort, siltab.
Yigit qaytib kelib
(Qotib qoldi u)
Goʻdakni oldi-yu, ketdi qaltirab.
Qoʻlchalarin siltab chinqirar goʻdak,
Yigit chor atrofga boqar termulib.
Soniya oʻtmasdan hatto aytgudak,
Xaloyiq tomonga chopdi entikib.
Rasvo qildi!
Stop!
Takrorlash kerak!
Yigit tomon chopdi terlab, dargʻazab.
Ona koʻksin qoʻmsab yigʻlaydi goʻdak,
Rejissyor uqtirar qayta-qaytalab.
Yigit yana yoʻlda. Jim-jit toʻrt tomon.
Mana soʻnggi lahza, soʻnggi bir qadam.
Goʻdak koʻkrak soʻrar ogʻzi-burni qon.
Yigit avtomatni otdi bu gal ham...
Rejissyor qaytadan yalinib koʻrdi:
Tushunsang-chi, uka,
Bu kino, kino!
Insonlar bundan ham battar xor edi,
Buni koʻrish kerak butun bir dunyo.
Yana urinib koʻr,
Epla, iltimos!
Haqiqiy fashistni qaydan topaman.
Oʻzingni qoʻlga ol bir muddat xolos,
Tushun, uch soatdan buyon chopaman.
Yigit bosh koʻtardi arang va mayus,
Avtobus tomonga qadam tashladi.
Hech kimga qaramay, demay biron soʻz,
Fashist mundirini yecha boshladi.
Yoshlikjurnali.uz
@yoshlikjurnali
11-dekabr — shoir Chori Avaz tugʻilgan kun!
SYOMKA PAYTIDA
Rejissyor jilmayib yaxshi gaplashdi,
Aktyorlarga rollar hammasi aniq.
Ammo rejissyorning dili gʻash edi –
Negadir bir aktyor kelmadi? U yoʻq.
“Topamiz, unchalik qiyin rol emas,
Birgina koʻrinish, birgina kadr”.
Bir yigitni topib oʻsha rolga mos,
Rolni tushuntirdi qoʻl siltab bir-bir.
Yigit rejissyorga oldi-yu qarab,
Qaytardi yurakdan sizgan nolani:
“Ona murdasidan oʻtasan hatlab,
Chohga irgʻitasan murgʻak bolani”.
Syomka boshlandi:
Qirq birinchi yil,
Frislar toptashar bitta qishloqni.
Uchragan narsani aylashmoqda kul,
Buyruq – qonga boʻyash yerni – tuproqni.
Mana oʻsha kadr:
Qoʻlda avtomat,
Onaning murdasi belangan qonga,
Ona – murda koʻksin soʻrmoqda goʻdak,
Yigit qadam tashlar oʻsha tomonga.
Hamma jim.
Rejissyor esa baqirib
Yigitga uqtirar –
Qattiq tort, siltab.
Yigit qaytib kelib
(Qotib qoldi u)
Goʻdakni oldi-yu, ketdi qaltirab.
Qoʻlchalarin siltab chinqirar goʻdak,
Yigit chor atrofga boqar termulib.
Soniya oʻtmasdan hatto aytgudak,
Xaloyiq tomonga chopdi entikib.
Rasvo qildi!
Stop!
Takrorlash kerak!
Yigit tomon chopdi terlab, dargʻazab.
Ona koʻksin qoʻmsab yigʻlaydi goʻdak,
Rejissyor uqtirar qayta-qaytalab.
Yigit yana yoʻlda. Jim-jit toʻrt tomon.
Mana soʻnggi lahza, soʻnggi bir qadam.
Goʻdak koʻkrak soʻrar ogʻzi-burni qon.
Yigit avtomatni otdi bu gal ham...
Rejissyor qaytadan yalinib koʻrdi:
Tushunsang-chi, uka,
Bu kino, kino!
Insonlar bundan ham battar xor edi,
Buni koʻrish kerak butun bir dunyo.
Yana urinib koʻr,
Epla, iltimos!
Haqiqiy fashistni qaydan topaman.
Oʻzingni qoʻlga ol bir muddat xolos,
Tushun, uch soatdan buyon chopaman.
Yigit bosh koʻtardi arang va mayus,
Avtobus tomonga qadam tashladi.
Hech kimga qaramay, demay biron soʻz,
Fashist mundirini yecha boshladi.
Yoshlikjurnali.uz
@yoshlikjurnali