تا حالا شده به نقطه ای برسی که اطرافیانت بگن : تو اون فلانیِ سابق نیستی...
شده که عکس های قدیمیتو از توی کشو بیاری بیرون و دقیق به لبخند های واقعیت نگاه کنی؟
تا حالا شده تمامِ فیوریت هات رفته رفته از یادت بره و صداتم درنیاد؟
شده هی تلاش کنی حافظت رو تقویت کنی تا دیگه وسیله هاتو پشته هم جا نزاری؟
شده که عکس های قدیمیتو از توی کشو بیاری بیرون و دقیق به لبخند های واقعیت نگاه کنی؟
تا حالا شده تمامِ فیوریت هات رفته رفته از یادت بره و صداتم درنیاد؟
شده هی تلاش کنی حافظت رو تقویت کنی تا دیگه وسیله هاتو پشته هم جا نزاری؟