پیدایش دین ناکارآمد درویشی✍🏻
نماز مغرب و عشا را در یکی از مساجد بنام شهر می خونم غالبا در صف دوم جماعت جامی گیرم بعداز نماز مغرب به قصد نماز غفیله قیام کردم سری چرخاندم تا جمعیت حاضر را ارزیابی کنم شاید جوابی برای یکی ازدغدغه هایم بیابم حدودا هفتاد هشتاد نفر صفوف منظم جماعت را تشکیل می دادند. وبیشترنمازگزاران مو ومحاسن سپید کرده وشاید بتوان به جرات گفت که چند نفر به تعداد انگشتان دست درقالب سنی زیر چهل سال قرارداشتند واکثرا بالای شصت سال ؛
امام جماعت هم فردیست با سن بالا که بعد از نمازغفیله روی پله اول منبر نشست و بیاناتی کرد مثلا در مدح حضرت فاطمه زهرا(س) سخنان بی سر وته، نمازگزاران هم دهان باز کرده بودند و به سخنان وی که نه ، به چهره وی چشم دوخته بودند واز دهان بازشان پر واضح بود که چیزی متوجه نمی شوند الا یک نکته از احکام ؛
من نیزدر پی سین جیم های ذهن خود که چه به سر این مردم آمده ؟!
دهه شصت مسجد پر می شد از نوجوانان و جوانان مشتاق ، خوب یادم می آمد بیشتر اوقات خود رادر فصل پاییز و زمستان پس از مدرسه در مسجد میگذراندیم . آموزش قرآن واحکام وبازوبسته کردن اسلحه و کتابخوانی ... گاهی داوطلب نظافت مسجد و نگهبانی پایگاه و...می شدیم رقابت برای بهتر بودن بهتر شدن وانجام امور حسنه دلها را خوش وقلبها را صمیمی کرده بود...
واما اینک کجاست آن روحیه داوطلبانه ؟! کجاست آن شادی وشادمانی ؟! نه از جوانان خبری هست ونه از خندهای نوجوانان ...ظرف 40 سال چه بر سر دین و ایمان مردم آمد؟ کجا شد آن همه مهر و مهربانی ، دل و دلدادگی ؟!
نمازگزاران فرتوت وخسته چون من ؛ رفع تکلیف از اقامه نمازوقراءت قرآن ... مسجد زیباتر از گذشته ، فرشها قیمتی تر از گذشته ، لوسترها بزرگتر از گذشته ، سیستم صوتی وجامهری اضافه شده .... اما نمازگزاران همان دهه سی و چهل وپنجاهی ها ؛ نسلی به نسل نمازگزاران اضافه نشده ... از صدای« قدقامت الصلوه » مکبر به خود آمدم ودست پاچه برخاستم گویی دو رکعتی از جماعت جا مانده باشم خودم را جمع و جور کردم با تکبیرت الاحرام وارد نماز عشا شدم... اما افکاروذهنیات دایر شده از تجزیه وتحلیل اوضاع حاکم بر مسجد رهایم نمی کرد . عزمم را جزم کردم تا با متمرکز شدن روی تلاوت امام جماعت حواسم را جمع کرده باشم .
نماز به پایان رسید و پس اذکار با بغل دستی ها مصافحه کردم ...برخاستم ومسجد را ترک کردم ...
راستی چه شد که اینگونه شد ؟ به قول امام (ره) «علمای اسلام ،علمای قم نجف مراجع ،به داد اسلام برسید» نکند در این دیار از اسلام فقط ظاهرش مانده است و بس ؟! نکند اسلام را آفت سیاست درمانده کرده ؟
این روزها جریان مدافع حجاب ،اینگونه استدلال می کنند « بایست در سطح جامعه ظاهر اسلامی حفظ شود حال اگر کسی می خواهد در خانه خود نزد نامحرمی روسری سر نکند خود داند و خدای خود؛ به ما ارتباطی ندارد یا اگر می خواهد در زیر زمین خانه اش مشروب بخورد ، بخورد به ما ارتباطی ندارد و...»
کاملا از اینگونه اظهارات عیان است که محتوا و کیفیت زندگی مسلمانی چندان درخور توجه نیست سلامت روحی و جسمی بر خلاف اسلام راستین مورد توجه اسلام سیاست زده نیست .
اینکه به تعداد نمازگزاران پس از انقلاب نیفزوده ایم مهم نیست مهم اینست که تعداد مساجد زیارتگاه ها و مقبره ها افزایش یافته باشد و چشمگیر باشند. ... راستی به کجا می رویم چرا به تظاهر در دینداری رضایت دادیم ؟! چرا دین که قرنها جوامع را حول محور اخلاق و پاکی وزدودن جوامع از بلایای اخلاقی مصون می داشته است امروز ناکارآمد است ؟!!!
چرا از اینکه خانواده ها و اجتماعات پیوند معنوی خود را با دین ازدست داده باشند نگران نیستیم ؟! چرا اعتیاد و فحشا زیرزمینی، دلها را به درد نمی آورد اما بدحجابی زبان تند تریبون داران را به چرخش وا می دارد ؟!... ای مراجع تقلید ای علمای اسلام روز واپسین نزدیک است . ای روحانیون سیاست زده ی به یغما رفته ،آیا روز بیداری نیست ؟ دین وایمان مردم را بازیابید وبازگردانید.
این نمای اسلامی به تلنگری بند است زود است که فرو ریزد دریابید قبل آنکه همه را زیر آوار خود خرد کند. 96/12/19
https://t.me/darvishane49
نماز مغرب و عشا را در یکی از مساجد بنام شهر می خونم غالبا در صف دوم جماعت جامی گیرم بعداز نماز مغرب به قصد نماز غفیله قیام کردم سری چرخاندم تا جمعیت حاضر را ارزیابی کنم شاید جوابی برای یکی ازدغدغه هایم بیابم حدودا هفتاد هشتاد نفر صفوف منظم جماعت را تشکیل می دادند. وبیشترنمازگزاران مو ومحاسن سپید کرده وشاید بتوان به جرات گفت که چند نفر به تعداد انگشتان دست درقالب سنی زیر چهل سال قرارداشتند واکثرا بالای شصت سال ؛
امام جماعت هم فردیست با سن بالا که بعد از نمازغفیله روی پله اول منبر نشست و بیاناتی کرد مثلا در مدح حضرت فاطمه زهرا(س) سخنان بی سر وته، نمازگزاران هم دهان باز کرده بودند و به سخنان وی که نه ، به چهره وی چشم دوخته بودند واز دهان بازشان پر واضح بود که چیزی متوجه نمی شوند الا یک نکته از احکام ؛
من نیزدر پی سین جیم های ذهن خود که چه به سر این مردم آمده ؟!
دهه شصت مسجد پر می شد از نوجوانان و جوانان مشتاق ، خوب یادم می آمد بیشتر اوقات خود رادر فصل پاییز و زمستان پس از مدرسه در مسجد میگذراندیم . آموزش قرآن واحکام وبازوبسته کردن اسلحه و کتابخوانی ... گاهی داوطلب نظافت مسجد و نگهبانی پایگاه و...می شدیم رقابت برای بهتر بودن بهتر شدن وانجام امور حسنه دلها را خوش وقلبها را صمیمی کرده بود...
واما اینک کجاست آن روحیه داوطلبانه ؟! کجاست آن شادی وشادمانی ؟! نه از جوانان خبری هست ونه از خندهای نوجوانان ...ظرف 40 سال چه بر سر دین و ایمان مردم آمد؟ کجا شد آن همه مهر و مهربانی ، دل و دلدادگی ؟!
نمازگزاران فرتوت وخسته چون من ؛ رفع تکلیف از اقامه نمازوقراءت قرآن ... مسجد زیباتر از گذشته ، فرشها قیمتی تر از گذشته ، لوسترها بزرگتر از گذشته ، سیستم صوتی وجامهری اضافه شده .... اما نمازگزاران همان دهه سی و چهل وپنجاهی ها ؛ نسلی به نسل نمازگزاران اضافه نشده ... از صدای« قدقامت الصلوه » مکبر به خود آمدم ودست پاچه برخاستم گویی دو رکعتی از جماعت جا مانده باشم خودم را جمع و جور کردم با تکبیرت الاحرام وارد نماز عشا شدم... اما افکاروذهنیات دایر شده از تجزیه وتحلیل اوضاع حاکم بر مسجد رهایم نمی کرد . عزمم را جزم کردم تا با متمرکز شدن روی تلاوت امام جماعت حواسم را جمع کرده باشم .
نماز به پایان رسید و پس اذکار با بغل دستی ها مصافحه کردم ...برخاستم ومسجد را ترک کردم ...
راستی چه شد که اینگونه شد ؟ به قول امام (ره) «علمای اسلام ،علمای قم نجف مراجع ،به داد اسلام برسید» نکند در این دیار از اسلام فقط ظاهرش مانده است و بس ؟! نکند اسلام را آفت سیاست درمانده کرده ؟
این روزها جریان مدافع حجاب ،اینگونه استدلال می کنند « بایست در سطح جامعه ظاهر اسلامی حفظ شود حال اگر کسی می خواهد در خانه خود نزد نامحرمی روسری سر نکند خود داند و خدای خود؛ به ما ارتباطی ندارد یا اگر می خواهد در زیر زمین خانه اش مشروب بخورد ، بخورد به ما ارتباطی ندارد و...»
کاملا از اینگونه اظهارات عیان است که محتوا و کیفیت زندگی مسلمانی چندان درخور توجه نیست سلامت روحی و جسمی بر خلاف اسلام راستین مورد توجه اسلام سیاست زده نیست .
اینکه به تعداد نمازگزاران پس از انقلاب نیفزوده ایم مهم نیست مهم اینست که تعداد مساجد زیارتگاه ها و مقبره ها افزایش یافته باشد و چشمگیر باشند. ... راستی به کجا می رویم چرا به تظاهر در دینداری رضایت دادیم ؟! چرا دین که قرنها جوامع را حول محور اخلاق و پاکی وزدودن جوامع از بلایای اخلاقی مصون می داشته است امروز ناکارآمد است ؟!!!
چرا از اینکه خانواده ها و اجتماعات پیوند معنوی خود را با دین ازدست داده باشند نگران نیستیم ؟! چرا اعتیاد و فحشا زیرزمینی، دلها را به درد نمی آورد اما بدحجابی زبان تند تریبون داران را به چرخش وا می دارد ؟!... ای مراجع تقلید ای علمای اسلام روز واپسین نزدیک است . ای روحانیون سیاست زده ی به یغما رفته ،آیا روز بیداری نیست ؟ دین وایمان مردم را بازیابید وبازگردانید.
این نمای اسلامی به تلنگری بند است زود است که فرو ریزد دریابید قبل آنکه همه را زیر آوار خود خرد کند. 96/12/19
https://t.me/darvishane49