#یادداشت
#محمدباقر_ملکیان
🗒 احادیث اهل بیت علیهم السلام و آفت افراط و تفریط
✅ احادیث اهل بیت علیهم السلام مجموعه ارزشمندی از معارف اسلامی است و پاسداری از آن، وظیفه هر مسلمان متعهدی است.
در این میان، برخی اصل را بر عدم پذیرش احادیث قرار داده اند، و به اندک بهانه ای، در پی این هستند که احادیث را نا معقول و نا مقبول جلوه دهند.
در مقابل، گروهی دیگر در صددند با توجیهات بارد و نچسب، از هر رطب و یابسی که به اهل بیت علیهم السلام نسبت داده می شود دفاع کنند، و گویا این کار را پاسداری از اهل بیت علیهم السلام و معارف آنها می دانند.
مرحوم کاشف الغطاء در رساله الحق المبین از برخی اخباریون (البته اخباری های بی سواد، و الا اخباریون دانشمند و معتدلی همانند مرحوم شیخ یوسف بحرانی از این نسبت ها بری هستند) نقل می کند که اعتقادشان این است: هر چه را به اهل بیت علیهم السلام نسبت داده شده باید پذیرفت حتی اگر آن سخن از زبان ناشناسی باشد که از دروازه شهر وارد شده و مطلبی را از امام صادق علیه السلام نقل کند!
شاید - و بلکه مطمئنا - مفسده این نگاه، بیش از باوری است که به تار و مار کردن احادیث اعتقاد دارد.
گمان نمی کنم اگر کسی برای اهل بیت علیهم السلام حرمتی لا اقل به اندازه یک وزیر یا رئیس جمهور (و نه بیشتر) قائل باشد به خود اجازه دهد هر رطب و یابسی را به اهل بیت علیهم السلام نسبت دهد و یا در صدد توجیه آن بر آید.
✅ این مقدمه را نوشتم تا بگویم - بر خلاف آنچه برخی گمان می کنند - پرداختن به مباحث رجالی و سندی، مصدر شناسی و نسخه شناسی، تخطئه احیانی محدثان بزرگ و ذکر برخی از لغزش ها و اشتباهات آنها، و به طور کلی هر آنچه ما را به صدور یا عدم صدور روایتی مطمئن تر می سازد، همه و همه، نه برای بی احترامی به محدثان بزرگ و نادیده گرفتن زحمات آنها، و نه برای کنار گذاشتن احادیث اهل بیت علیهم السلام است (که سوگمندانه - و چه بسا با دغدغه های مذهبی - گاه این قلم را نیز بدان متهم می کنند)، بلکه برای پاسداشت حرمت اهل بیت علیهم السلام است، تا خدای ناکرده، امری ناشایست و اندیشه ای ناصواب را به ایشان نسبت ندهیم و در این روزگار پر هیاهو، ذهنی را نسبت به معارف شیعی بد گمان نسازیم.
https://t.me/derasatfielmrejal
#محمدباقر_ملکیان
🗒 احادیث اهل بیت علیهم السلام و آفت افراط و تفریط
✅ احادیث اهل بیت علیهم السلام مجموعه ارزشمندی از معارف اسلامی است و پاسداری از آن، وظیفه هر مسلمان متعهدی است.
در این میان، برخی اصل را بر عدم پذیرش احادیث قرار داده اند، و به اندک بهانه ای، در پی این هستند که احادیث را نا معقول و نا مقبول جلوه دهند.
در مقابل، گروهی دیگر در صددند با توجیهات بارد و نچسب، از هر رطب و یابسی که به اهل بیت علیهم السلام نسبت داده می شود دفاع کنند، و گویا این کار را پاسداری از اهل بیت علیهم السلام و معارف آنها می دانند.
مرحوم کاشف الغطاء در رساله الحق المبین از برخی اخباریون (البته اخباری های بی سواد، و الا اخباریون دانشمند و معتدلی همانند مرحوم شیخ یوسف بحرانی از این نسبت ها بری هستند) نقل می کند که اعتقادشان این است: هر چه را به اهل بیت علیهم السلام نسبت داده شده باید پذیرفت حتی اگر آن سخن از زبان ناشناسی باشد که از دروازه شهر وارد شده و مطلبی را از امام صادق علیه السلام نقل کند!
شاید - و بلکه مطمئنا - مفسده این نگاه، بیش از باوری است که به تار و مار کردن احادیث اعتقاد دارد.
گمان نمی کنم اگر کسی برای اهل بیت علیهم السلام حرمتی لا اقل به اندازه یک وزیر یا رئیس جمهور (و نه بیشتر) قائل باشد به خود اجازه دهد هر رطب و یابسی را به اهل بیت علیهم السلام نسبت دهد و یا در صدد توجیه آن بر آید.
✅ این مقدمه را نوشتم تا بگویم - بر خلاف آنچه برخی گمان می کنند - پرداختن به مباحث رجالی و سندی، مصدر شناسی و نسخه شناسی، تخطئه احیانی محدثان بزرگ و ذکر برخی از لغزش ها و اشتباهات آنها، و به طور کلی هر آنچه ما را به صدور یا عدم صدور روایتی مطمئن تر می سازد، همه و همه، نه برای بی احترامی به محدثان بزرگ و نادیده گرفتن زحمات آنها، و نه برای کنار گذاشتن احادیث اهل بیت علیهم السلام است (که سوگمندانه - و چه بسا با دغدغه های مذهبی - گاه این قلم را نیز بدان متهم می کنند)، بلکه برای پاسداشت حرمت اهل بیت علیهم السلام است، تا خدای ناکرده، امری ناشایست و اندیشه ای ناصواب را به ایشان نسبت ندهیم و در این روزگار پر هیاهو، ذهنی را نسبت به معارف شیعی بد گمان نسازیم.
https://t.me/derasatfielmrejal