#زنان_مسلمان

زن در حکومت مرابطین، همسایه‌اش را مسخره می‌کرد اگر شمشیر همسر او را می‌دید که زنگار گرفته یا روی دسته‌اش، چرکی بود.

زنان به نکوهش دیگر زنان می‌پرداختند اگر که اسب همسر آنان، بخاطر گرسنگی و بی‌توجهی لاغر شده بود.

زنی که می‌خواست زنی دیگر را به خشم آورد به او می‌گفت:
دیدم که خاک بر موهای اسب شما نشسته است و تمیز و شانه‌شده نبود.

زن اینگونه به همسرش افتخار می‌کرد که از فلان سال تا کنون، بویی بجز بوی آهن شمشیر و سپر او را استشمام نکرده است.

زنان از پسر جوانی که عطر به بدن و روغن به سرش می‌زد و اهل نبرد نبود دوری می‌کردند و معتقد بودند که به درد ازدواج نمی‌خورد.
زن می‌گفت: مردی که پایش به میدان نبرد نخورده باشد به درد ازدواج نمی‌خورد.

دختران، پسر جوانی را که نماز نمی‌خواند و به مجلس علما نمی‌رفت مناسب آن نمی‌دیدند که پدر فرزندانشان شود و بر این باور بودند که او فقط مناسب خدمت کردن به چارپایان در طویله بود.

ولی امروزه به برخی زنان گفته می‌شود:

آیا در عید، یک خرس قرمز به شوهرت هدیه داده‌ای یا ترانه جدیدی به آن هدیه کرده‌ای؟!

نویسنده: محمد فاتح

🍃