- من خیلی متاسفم... نمیدونستم کسی پشت در هست.
از اون طرف دریکو با حیرت محو جینی شده بود... تا الان دختری زیباتر از جینی ندیده بود... موهای طلایی که به زیبایی بافته شده بودند و با یک سنجاق سر زیبا بسته شده بودند... چشم های آبی و صورت درخشان... نمیدونست چقدر غرق صورت جینی شده بود ولی وقتی به خودش اومد که جینی همه چیز رو مرتب کرده بود و کنجکاو نگاهش میکرد. به خودش اومد و اخمی کرد و تعظیم کرد:
چرا شما جمع کردید... به خدمتکار ها دستور میدادم که جمعش کنند.
جینی خندید و برگه هارو به سمتش گرفت:
تقصیر من بود که اونها ریختند وزیر مالفوی... انصاف نبود خدمتکار ها اون رو جمع کنند.
و تعظیم کوتاهی کرد:
باز هم متاسفم.
چند لحظه در سکوت گذشت که جینی سرش رو پایین انداخت:
ام...اجازه میدید برم؟
دریکو تازه متوجه شد که جلوی در ایستاده و به خودش لعنتی فرستاد. از جلوی در کنار رفت و جینی به سرعت از اونجا خارج شد. دریکو همونطور که وارد میشد با خودش فکر میکرد که وقتی جلوی قصر دیده بودش، اینقدر به چهره‌اش دقت نکرده بود اما اون از همه زن هایی که تا حالا دیده بود زیباتر بود... دریکو از افکار خودش بهت زده شد:
من چم شده...؟

[⚜] #𝐩𝐚𝐫𝐭41 [⚜] #𝐟𝐚𝐧𝐟𝐢𝐜𝐭𝐢𝐨𝐧

→🤍 𝐝𝐫𝐞𝐚𝐦𝐬 𝐰𝐨𝐫𝐥𝐝 🤍←