🍃فروید اصولا فرضیه ای را مطرح نموده بود که به میزان بسیار تحت تأثیر دیدگاه های طبی قرار داشت. تئوری «غریزه - ساختاری» او که به اهمیت نقش غرایز (زندگی و مرگ) در تنظیم روابط عوامل سه گانه اید، ایگو و سوپرایگو، می‌پردازد اساسأ بر این عقیده استوار است که در انسان غرایزی دست اندر کارند که بی محابا به دنبال ارضای خویشند ولی به توسط ایگو یا حس وجود خویشتن که در حد فاصل فرد و محیط پیرامونش قرار دارد مورد کنترل و مهار قرار می‌گیرند.


🌿نظریه فوق بدین مضمون، به عنوان یک فرضیه درونی و تک فردی، تقریبا توجه چندانی را به مطرح بودن سایر افراد در این مقوله (بازی حیات) از خود نشان نمی‌داد. در نتیجه در طی کاربرد بالینی اش، درمانگر را به عنوان ناظری منفک از بیمار تلقی می‌نمود و اگر هم مداخله ای را از جانب وی ضروری می‌دید، فقط او را در حد یک راهنما رسمیت می شناخت. ولی این امر به مذاق بعضی از روانکاوان معاصر فرويد خوش نمی آمد و لذا برخی از آنان در پی اتخاذ روش‌هایی برآمدند که بیش از فرويد بر روی یک بستر ارتباطی دوسویه، یعنی کار بالینی دو نفری به جای تک نفری حرکت نماید. از جمله این افراد عبارت بودند اوتو رنک و ساندور فرنچی.

📚منبع:آشنایی با روان‌درمانی‌ کوتاه روانکاوانه
🖊نوشته: الکس کورن ، پاول سی.مول
📝ترجمه: سعید شجاع شفتی

Www.instagram.com/dynamicpsychotherapy

@dynamicworkshops کارگاه ها
Www.workshops.psyphif.com