Репост из: '''OMAD$$$_MENIKI"
–
Yalt etgan umri-la barqaror qildi
Basharning muqaddas, oliy huquqin.
G’alaba amri-la, mag‘lub nemisning
Generali qo‘l qo‘ydi. Uch sekund faqat...
Shu mal’un imzoda odamlar o‘qir
Million yil fashistning umriga lan’at.
Aziz asrimizning aziz onlari
Aziz odamlardan so‘raydi qadrin.
Fursat g‘animatdir, shoh satrlar-la
Bezamoq chog‘idir umr daftarin.
Shuhrat qoldirmoqqa Gerostratdek
Diana ma’badin yoqmoq shart emas.
Ko‘plarning baxtiga o‘zlikni jamlab,
Shu ulug‘ binoga bir g‘isht qo‘ysak bas.
Har lahza zamonlar umridek uzun,
Asrlar taqdiri lahzalarda hal,
Umrdan o‘tajak har lahza uchun
Qudratli qo‘l bilan qo‘yaylik haykal.
Hayot sharobidan bir qultum yutay,
Damlar g‘animatdir, umrzoq soqiy.
Quyosh-ku falakda kezib yuribdi,
Umrimiz boqiydir, umrimiz boqiy.
SEN YETIM EMASSAN
(1941-1945 yillar urushining ota-onasiz qolgan go‘daklariga)
Sen yetim emassan,
Tinchlan, jigarim,
Quyoshday mehribon
Vataning - onang,
Zaminday vazminu
Mehnatkash, mushfiq,
Istagan narsangni tayyorlaguvchi
Xalq bor - otang bor,
Cho‘chima, jigarim,
O‘z uyingdasan,
Bu yerda
na g‘urbat,
na ofat,
na g‘am.
Bunda bor:
harorat,
muhabbat,
shafqat
Va mehnat nonini ko‘ramiz baham,
Sen yetim emassan,
Uxla, jigarim.
Bu yerda muzlagan
Ajdar halqumli
Vahshat to‘plarining
Qahqahasi yo‘q.
Bu yerda — odamzod
shaklida yurgan
la’nati devlarning
manfur, yuqumli,
maraz namoyishi
topolmas huquq.
Ulug‘ jang kunidir,
Jangki, beomon,
Lashkar degan axir
Bexatar bo‘lmas,
Otang o‘lgan bo‘lsa,
Qayg‘urma, qo‘zim,
Ko‘zim usti
Minnating boshimga durra.
Shu sog‘lom havoda
Salomat - omon,
Xo‘rsinmay, erkinlab
Ola ber nafas.
Ey, ulug‘ naslimning
Yuragi, joni,
Kiprigingga ilinmas
Yig‘idan zarra.
Sen yetim emassan,
Uxla, jigarim.
Yetimlik nimadir —
Bizlardan so‘ra,
O‘ninchi yillarning
Sargardonligi
Isitma aralash
Qo‘rqinch tush kabi
Xayol ko‘zgusidan
O‘chmaydi sira.
Men yetim o‘tganman,
Oh, u yetimlik...
Voy, bechora jonim,
Desam arziydi.
Boshimni silashga
Bir mehribon qo‘l,
Bir og‘iz shirin so‘z
Nondek arzanda.
Men odam edim-ku,
Inson farzandi...
Sen yetim emassan,
Uxla, jigarim.
Ko‘zimga uyquning
Mudroq ovchisi
To‘rin solmasdan, —
(Birinchi gudokka
Ikki soat bor) -
Otalik hissining
Bebaho, laziz
To‘lqinlari ichra
G‘arq bo‘lib ketib,
Aziz boshing ustida
Termulmakdaman,
Sen yetim emassan,
Uxla, jigarim.
Nega cho‘chib tushding?
Murg‘ak tasavvur,
Go‘dak xayolingta
Nimalar keldi?
Balki Odess dahshati,
Kerch fojiasi,
Yovvoyi maxluqlar,
Konxo‘r vahshiylar...
Mammasi kesilgan
Sho‘rlik onangning
Pajmurda gavdasi
Ko‘zing o‘ngida
Butun dahshati-la
Aks etar endi.
Onang xo‘rlandimi,
Otang o‘ldimi,
Sen yetim qoldingmi,
Qayg‘urma, qo‘zim,
Ko‘zim usti,
Minnating boshimga durra.
Ota-onasining
Tayini ham yo‘q,
Sut ko‘r qilgur, haromi
Gitler oqpadar
Farzandning qadrini
Qaerdan bilsin?
Bir qo‘ng‘iz mo‘ylovli,
Baroq soch mal’un,
Jigar rang bir mundir
Istagi uchun
Nahotki yerimiz
Chappa aylanib,
Nahotki daryolar
Oqar teskari,
Nahotki odamlar
Kezar darbadar?!
Axir, juda yaqin
Qonli intiqom,
Alhazar,
alhazar,
Ko‘pirar
tomirlarda qon
Va portlar hademay
Bu o‘tli vulqon.
Sen yetim emassan,
Uxla, jigarim.
Sen kulayotibsan,
Balki bu kulgi
So‘nggi oylar ichra
birinchi chechak.
La’li labingdagi
G‘uncha tabassum,
Albat toleingta
Muhr bo‘ladi
Va bunda aks etar
Porloq kelajak.
Tong yaqin,
tong yaqin,
oppoq tong yaqin
Bir nafas orom ol,
Uxla, jigarim.
Oq oydin
tong oldi,
Uxlamokdasen.
Lablaring shivirlar,
Izlamokdalar
Balki bir erkalash,
Bir ona bo‘sa,
Ulug‘ oilaning
go‘dak farzandi,
bilib qo‘y endi:
Sen tezda ulg‘ayib,
Olam kezasan.
Manglayda porlagan
Toleing- quyosh
Butun yer yuzini
Qilur munavvar.
Haqorat yemrilur,
Zulm yanchilur,
Jahonda bo‘lurmiz
Ozod, muzaffar.
Sen yetim emassan,
Mening jigarim!
1942