#آپنه انسدادی خواب
🕳اپیدمیولوژی: آپنه انسدادی خواب (OSA) شایعترین سندرم آپنه خواب می باشد. ۶٪ از مردان میانسال و بالاتر به این اختلال دچار هستند؛ شیوع آن در زنان ڪمتر می باشد.
🕳پاتوژنز: شل شدن مجرای هوایی فوقانی در هنگام خواب موجب میگردد ڪه راه هوایی ڪاملا مسدود شده و جریان هوا قطع گردد.
🕳عواقب و عوارض
۱- هیپرتانسیون سیستمیڪ: در هنگام انسداد مجرای هوایی، تون سمپاتیڪ افزایش یافته و موجب انقباض عروقی و هیپرتانسیون می شود ڪه ممڪن است در طی بیداری هم ادامه یابد.
آپنه انسدادی خواب شایعترین علت قابل شناسایی هیپرتانسیون سیستمیڪ می باشد.
٢- هیپرتانسیون ریوی: در موارد شدید بیماری، ممڪن است به علت هیپرتانسیون ریوی ناشی از هیپوڪسمی درازمدت و انقباض عروق ریوی، نارسایی بطن راست رخ دهد.
۳- آریتمی های قلبی و حوادث عروقی قلب و مغز، با انسداد مجاری هوایی، فشار داخل قفسه سینه در هنگام دم، منفی تر می گردد. اپیزودهای هیپوڪسمی موجب آریتمی های قلبی، حوادث قلبی - عروقی و مرگ و میر ناشی از همه علل می شوند. همچنین بروز Stroke مغزی و بیماری های عروق ڪرونر، افزایش پیدا میڪنند. عوارض قلبی - عروقی با درمان به ڪمڪ CPAPتا حدودی قابل برگشت هستند.
۴- اختلال در خواب: یڪی از عواقب آپنه انسدادی خواب ، بیدار شدنهای مڪرر از خواب به ویژه در خواب REM است، لذا بیمار از فقدان خوابی ڪه موجب رفع خستگی و تجدید قوا می شود، شڪایت دارد؛ به همین دلیل مبتلایان به این بیماری بیشتر دچار حوادث رانندگی به علت خواب آلودگی میگردند.
۵- دیابت و سندرم متابولیڪ: در مبتلایان به آپنه انسدادی خواب، بروز دیابت قندی و سندرم متابولیڪ، افزایش می یابد.
🚑تظاهرات بالینی
۱- سردردهای صبحگاهی، بیدار شدن های مڪرر از خواب و خواب آلودگی روزانه ڪه بر روی فعالیت های روزانه از جمله رانندگی اثر می گذارند.
۲- همسر بیمار از خُروپُف شبانه و تنفس Gasping (قطع تنفس) بیمار شڪایت دارد.
۳- عدم خواب مناسب شبانه بر روی ځلق بیماراثر گذاشته و ڪیفیت زندگی فرد را ڪاهش می دهد.
🕳تشخيص: آزمون انتخابی برای تشخیص سندرم آپنه انسدادی خواب، پلی سومنوگرافی می باشد. این تست باید در هنگام خواب شبانه انجام شود. به ڪمڪ این تست، اندڪس آپنه - هیپوپنه به دست می آید. پلی سومنوگرافی، آپنه انسدادی خواب را از آپنه مرڪزی خواب افتراق میدهد.
🕳تشخیص افتراقی: در برخی از موارد سندرم آپنه انسدادی خواب با سندرم چاقی - هیپوونتیلاسیون همراه است ڪه به آن سندرم Picknickian گفته می شود. در این موارد، ABG، هیپوڪسمی و هیپرڪاپنی را نشان می دهد و در CBC ممڪن است پلی سیتمی وجود داشته باشد.
هیپوتیروئیدی، آڪرومگالی و آمیلوئیدوز می توانند موجب ایجاد یا تشدید آپنه انسدادی خواب شوند.
🕳درمان: درمان آپنه انسدادی خواب شامل رویڪردهای رفتاری و مدیڪال است.
۱- روش های رفتاری
الف) ڪاهش وزن در بیماران چاق (با تغییر در Lifestyle یا جراحی) موجب ڪاهش اندڪس آپنه - هیپوپنه میشود.
ب) اجتناب از مصرف داروهای سداتیو و الكل
۲- درمان با CPAP: میتوان با استفاده از فشار مثبت مداوم راه هوایی (CPAP) ڪه توسط یڪ ماسڪ محڪم روی بینی و دهان قرار داده میشود، از انسداد مجرای هوایی جلوگیری نمود. CPAP از روی هم خوابیدن مجاری هوایی جلوگیری می نماید. CPAP در بیشتر مبتلایان به سندرم آپنه انسدادی خواب مؤثر می باشد و یڪی از درمان های مهم در این بیماران است ولی میزان همڪاری و رضایت بیماران متغیر می باشد.
۳- درمان های جراحی: جراحی و برداشتن لوزه، آدنوئیدها و پولیپ هایی ڪه موجب انسداد می شوند، مفید می باشد ولی در ڪودڪان برداشتن لوزه نسبت به درمان انتظاری ارجحیت ندارد. در موارد شدید و مقاوم به درمان های دیگر، تراڪئوستومی دائمی اندیڪاسیون دارد.
@emergencyiran115
@emergencyiran115
@emergencyiran115
باماهمراه باشید🙏
🕳اپیدمیولوژی: آپنه انسدادی خواب (OSA) شایعترین سندرم آپنه خواب می باشد. ۶٪ از مردان میانسال و بالاتر به این اختلال دچار هستند؛ شیوع آن در زنان ڪمتر می باشد.
🕳پاتوژنز: شل شدن مجرای هوایی فوقانی در هنگام خواب موجب میگردد ڪه راه هوایی ڪاملا مسدود شده و جریان هوا قطع گردد.
🕳عواقب و عوارض
۱- هیپرتانسیون سیستمیڪ: در هنگام انسداد مجرای هوایی، تون سمپاتیڪ افزایش یافته و موجب انقباض عروقی و هیپرتانسیون می شود ڪه ممڪن است در طی بیداری هم ادامه یابد.
آپنه انسدادی خواب شایعترین علت قابل شناسایی هیپرتانسیون سیستمیڪ می باشد.
٢- هیپرتانسیون ریوی: در موارد شدید بیماری، ممڪن است به علت هیپرتانسیون ریوی ناشی از هیپوڪسمی درازمدت و انقباض عروق ریوی، نارسایی بطن راست رخ دهد.
۳- آریتمی های قلبی و حوادث عروقی قلب و مغز، با انسداد مجاری هوایی، فشار داخل قفسه سینه در هنگام دم، منفی تر می گردد. اپیزودهای هیپوڪسمی موجب آریتمی های قلبی، حوادث قلبی - عروقی و مرگ و میر ناشی از همه علل می شوند. همچنین بروز Stroke مغزی و بیماری های عروق ڪرونر، افزایش پیدا میڪنند. عوارض قلبی - عروقی با درمان به ڪمڪ CPAPتا حدودی قابل برگشت هستند.
۴- اختلال در خواب: یڪی از عواقب آپنه انسدادی خواب ، بیدار شدنهای مڪرر از خواب به ویژه در خواب REM است، لذا بیمار از فقدان خوابی ڪه موجب رفع خستگی و تجدید قوا می شود، شڪایت دارد؛ به همین دلیل مبتلایان به این بیماری بیشتر دچار حوادث رانندگی به علت خواب آلودگی میگردند.
۵- دیابت و سندرم متابولیڪ: در مبتلایان به آپنه انسدادی خواب، بروز دیابت قندی و سندرم متابولیڪ، افزایش می یابد.
🚑تظاهرات بالینی
۱- سردردهای صبحگاهی، بیدار شدن های مڪرر از خواب و خواب آلودگی روزانه ڪه بر روی فعالیت های روزانه از جمله رانندگی اثر می گذارند.
۲- همسر بیمار از خُروپُف شبانه و تنفس Gasping (قطع تنفس) بیمار شڪایت دارد.
۳- عدم خواب مناسب شبانه بر روی ځلق بیماراثر گذاشته و ڪیفیت زندگی فرد را ڪاهش می دهد.
🕳تشخيص: آزمون انتخابی برای تشخیص سندرم آپنه انسدادی خواب، پلی سومنوگرافی می باشد. این تست باید در هنگام خواب شبانه انجام شود. به ڪمڪ این تست، اندڪس آپنه - هیپوپنه به دست می آید. پلی سومنوگرافی، آپنه انسدادی خواب را از آپنه مرڪزی خواب افتراق میدهد.
🕳تشخیص افتراقی: در برخی از موارد سندرم آپنه انسدادی خواب با سندرم چاقی - هیپوونتیلاسیون همراه است ڪه به آن سندرم Picknickian گفته می شود. در این موارد، ABG، هیپوڪسمی و هیپرڪاپنی را نشان می دهد و در CBC ممڪن است پلی سیتمی وجود داشته باشد.
هیپوتیروئیدی، آڪرومگالی و آمیلوئیدوز می توانند موجب ایجاد یا تشدید آپنه انسدادی خواب شوند.
🕳درمان: درمان آپنه انسدادی خواب شامل رویڪردهای رفتاری و مدیڪال است.
۱- روش های رفتاری
الف) ڪاهش وزن در بیماران چاق (با تغییر در Lifestyle یا جراحی) موجب ڪاهش اندڪس آپنه - هیپوپنه میشود.
ب) اجتناب از مصرف داروهای سداتیو و الكل
۲- درمان با CPAP: میتوان با استفاده از فشار مثبت مداوم راه هوایی (CPAP) ڪه توسط یڪ ماسڪ محڪم روی بینی و دهان قرار داده میشود، از انسداد مجرای هوایی جلوگیری نمود. CPAP از روی هم خوابیدن مجاری هوایی جلوگیری می نماید. CPAP در بیشتر مبتلایان به سندرم آپنه انسدادی خواب مؤثر می باشد و یڪی از درمان های مهم در این بیماران است ولی میزان همڪاری و رضایت بیماران متغیر می باشد.
۳- درمان های جراحی: جراحی و برداشتن لوزه، آدنوئیدها و پولیپ هایی ڪه موجب انسداد می شوند، مفید می باشد ولی در ڪودڪان برداشتن لوزه نسبت به درمان انتظاری ارجحیت ندارد. در موارد شدید و مقاوم به درمان های دیگر، تراڪئوستومی دائمی اندیڪاسیون دارد.
@emergencyiran115
@emergencyiran115
@emergencyiran115
باماهمراه باشید🙏