Koreya-2020. O'zimga o'zim yordamchi bo'lgan paytim, egizaklarimiz hali chaqaloq edi, bir qo'limda bittasi , yig'lamaganini esa oldimga qo'yib, Muhammadis'hoq bilan kitob o'qir edik, 5 minutga ham bormas edi bunday kichkina kitoblar. Egizaklarimiz tug'ilgan vaqt, turmush o'rtog'im doktorlik dissertatsiyasini yozish va himoyasi uchun tayyorgarlik bilan band, qisqa qilib aytganda hamma oilada bo'ladigan krisiz paytimiz edi😁.
Kitob o'qishini videoga olib, dadasiga va Yaponiyadagi dugonamga yuborar edik, (Yaponiyadagi o'rtog'imning qizi ham 6yoshga kiradi-4ta tilda bemalol gaplasha oladi, o'rtog'im ham o'zi shug'ullanadi qizi bilan, aytgancha og'limdek rosa sho'x 🤗)
Bularni aytishimdan maqsad, har doim qanday holatda bo'lishimizdan qat'iy nazar farzandlarimiz uchun 5minut vaqt topaylik, hamma narsa topilishi mumkin, lekin ularning bunday beg'ubor paylari qaytib topilmas ekan, chunki bolalar juda ham tez katta bo'lib qolishar ekan. Hozir bu videoni ko'rib, 1.5 yill oldingi kichkina Muhammadis'hoqni sog'indim...