افراد دارای پیوند ژنتیکی، رشتههای طولانی DNA دارند که از نیای مشترک خود به ارث بردهاند؛ این زنجیرههای DNA، زنجیرههای هویتی نسببنیاد Identity By Decent (IBD) نامیده میشوند. خویشاوندان نسبی زنجیرههای هویتی نسببنیاد یکسان دارند و با بررسی همین زنجیرهها است که میتوان افرادی که دارای نسبت خونی با هم هستند را شناسایی نمود.
به تازگی، ابزاری به نام anclBD طراحی شده که با آن میتوان DNAهای ازدسترفته بر اثر گذر زمان را بازیابی نمود و شکافهای موجود در DNAهای ازبینرفته را پر کرد. پیشتر فقط شناسایی خویشاوندان تا درجه سوم، شدنی بود ولی این ابزار میتواند پیوند نسبی میان افراد تا شش درجه را شناسایی کند.
پژوهشگران این ابزار را روی بازه زمانی ۳۰۰۰ تا ۲۰۰۰ پیش از میلاد ـ هنگامه کوچ مردمان دامدار استپ از آسیا به اروپا ـ به کار گرفتند. زبانشناسان این مردمان را گویشوران زبان هند و اروپایی آغازین و باستانشناسان، آنان را مردمان فرهنگ یامنایا میخوانند. گفته میشود این مردمان، نخستین کسانی بودند که اسب را رام کردند و گاری و گردونه را ساختند. گواه وجود این مردمان، نخست، گورهای بهجایمانده از آنان در سراسر اوراسیا است که آنها را «کورگان» مینامند و دوم، زبانی که آن را به کسان پس از خود دادند. تقریبا همه زبانهای اروپایی به جز فنلاندی، مجاری و باسک و همه زبانهای ایرانی و هندی برخاسته از همین زبان هند و اروپایی آغازین است.
پژوهشگران با بهرهگیری از ابزار anclBD دریافتند فرهنگ یامنایا و فرهنگ آفاناسیوو که هزاران کیلومتر دورتر از فرهنگ یامنایا در نزدیکی کوههای آلتای در ورارود (آسیای میانه) شکل گرفته بود، ترکیب ژنتیکی همسانی دارند. این ابزار نشان داد که این مردمان میتوانستند در مسافتهای دراز بکوچند و در سرزمینهای تازه زندگی کنند و بچهدار شوند.
این پژوهش همچنین گواه استوارتری برای خاستگاه مشترک زبانهای ایرانی، هندی و اروپایی به دست داده است.
بنمایه:
Ringbauer, H., Huang, Y., Akbari, A. et al. Accurate detection of identity-by-descent segments in human ancient DNA. Nature Genetics 56, 143–151 (2024).
https://t.me/eurasia_millennia
به تازگی، ابزاری به نام anclBD طراحی شده که با آن میتوان DNAهای ازدسترفته بر اثر گذر زمان را بازیابی نمود و شکافهای موجود در DNAهای ازبینرفته را پر کرد. پیشتر فقط شناسایی خویشاوندان تا درجه سوم، شدنی بود ولی این ابزار میتواند پیوند نسبی میان افراد تا شش درجه را شناسایی کند.
پژوهشگران این ابزار را روی بازه زمانی ۳۰۰۰ تا ۲۰۰۰ پیش از میلاد ـ هنگامه کوچ مردمان دامدار استپ از آسیا به اروپا ـ به کار گرفتند. زبانشناسان این مردمان را گویشوران زبان هند و اروپایی آغازین و باستانشناسان، آنان را مردمان فرهنگ یامنایا میخوانند. گفته میشود این مردمان، نخستین کسانی بودند که اسب را رام کردند و گاری و گردونه را ساختند. گواه وجود این مردمان، نخست، گورهای بهجایمانده از آنان در سراسر اوراسیا است که آنها را «کورگان» مینامند و دوم، زبانی که آن را به کسان پس از خود دادند. تقریبا همه زبانهای اروپایی به جز فنلاندی، مجاری و باسک و همه زبانهای ایرانی و هندی برخاسته از همین زبان هند و اروپایی آغازین است.
پژوهشگران با بهرهگیری از ابزار anclBD دریافتند فرهنگ یامنایا و فرهنگ آفاناسیوو که هزاران کیلومتر دورتر از فرهنگ یامنایا در نزدیکی کوههای آلتای در ورارود (آسیای میانه) شکل گرفته بود، ترکیب ژنتیکی همسانی دارند. این ابزار نشان داد که این مردمان میتوانستند در مسافتهای دراز بکوچند و در سرزمینهای تازه زندگی کنند و بچهدار شوند.
این پژوهش همچنین گواه استوارتری برای خاستگاه مشترک زبانهای ایرانی، هندی و اروپایی به دست داده است.
بنمایه:
Ringbauer, H., Huang, Y., Akbari, A. et al. Accurate detection of identity-by-descent segments in human ancient DNA. Nature Genetics 56, 143–151 (2024).
https://t.me/eurasia_millennia