سایه:
بسیاری از فیلسوفان خواسته اند نشان دهند که برخی از اعتقادات و ارزشها توهّم های مستمر و قائم به ذات نیستند. (گاهی اوقات خواسته اند از اعتقادات و ارزش های زمان و مکان خود دفاع کنند، و گاهی اوقات از اعتقادات و ارزش هائی که برای این منظور ابداع کرده اند.) آنان در انجام این کار غالبا پیش فرضی ساخته اند، که آن را می توان پیش فرض یقین نامید.

بنابراین، راهِ نشان دادنِ این که اعتقادات از زمره این نوع پندارها نیستند اثبات این نکته است که آن اعتقادات یقینی اند، و می توانیم کاملا مطمئن باشیم که خطا نیستند. می توانیم ثابت کنیم که راهی برای احتمال خطا بودنشان هم وجود ندارد. هرگاه بتوانیم خود را متقاعد سازیم که اعتقادی به این نحو یقینی است _حتی بهتر از این، هرگاه بتوانیم نشان دهیم که آن اعتقاد بخشی از دستگاه اعتقاداتی است که همه آنها یقینی هستند_ آنگاه می دانیم که با معتقد شدن به آن در دام توهم فرو نمی افتیم.