ҲУР

У дунёдан чекинди бадар,
Қўлларини чопди унинг тун.
Шум тақдирнинг шу кунга маҳтал
Арқонида кўпайди тугун.

Бир малак деб сипқорди шароб,
Сўнгги фоже бўлганди содир.
Гулни латта-путтага ўраб
Олиб кетди бир қора ботир.

Юрагини пайсалади жим,
Тўкмоқ учун қолди сўнгги қон.
Ланж руҳида уйғониб самум,
У ҳушига келди бир замон –

Қизил бўлди кўзларин ранги,
Қўли муштга тугилди қаттиқ;
Эски шифтнинг остида гангиб
Қон ҳидлади янги чимилдиқ.

Farrux Hasanov

https://t.me/farrux_hasanov