آخر هفته که شد دلت را به دل خیابان بزن، یا با بیخیالی یک جاده همراه شو. فراموش کن هفته‌ات چطور گذشت. مهم نیست روزهای آینده قرار است چه اتفاقاتی بیفتد، و مهم نیست چقدر مشغله روی هم تلنبار شده. روزهای رفته را به باد فراموشی بسپار، و روزهای نیامده را به سرنوشت. چایت را کمی آرام‌تر و سرخوش‌تر از همیشه بنوش. جوری که سقف دنیا هم اگر ریخت، آب در دل لحظه‌هایت تکان نخورد. آدم نیاز دارد گاهی عین خیالش نباشد. آدم نیاز دارد برای یک روز هم که شده، به خاطر خودش نفس بکشد.