🍃🌺🍃
⚛ نکته هاى نغز قرآنى
هاءِ رَفعَت در «علیهُ الله»
إِنَّ الَّذِينَ يُبَايِعُونَكَ إِنَّمَا يُبَايِعُونَ اللَّهَ يَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ فَمَنْ نَكَثَ فَإِنَّمَا يَنْكُثُ عَلَى نَفْسِهِ وَمَنْ أَوْفَى بِمَا عَاهَدَ عَلَيْهُ اللَّهَ فَسَيُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا.
فتح ۱۰
بیگمان کسانی که (در بیعةالرضوانِ حدیبیّه) با تو پیمان (جان) میبندند، در حقیقت با خدا پیمان میبندند، و در اصل (دست خود را که در دست پیشوا و رهبرشان پیغمبر میگذارند، و دست رسول بالای دست ایشان قرار میگیرد، این دست به منزلهی دست خدا است و) دست خدا بالای دست آنان است! هر کس پیمانشکنی کند به زیان خود پیمانشکنی میکند، و آن کس که در برابر پیمانی که با خدا بسته است وفادار بماند و آن را رعایت بدارد، خدا پاداش بسیار بزرگی به او عطاء میکند.
🌱 اصل بر این است که هاء در «عَلَیهِ» مکسور باشد،اما به ضمه تغییر داده شده است.
🌸 سیاق آیات از بیعت رضوان:
این آیه، بیعت رضوان را به تصویر می کشاند، که صحابه (رضی الله عنهم) در آن بیعت با رسول الله (صلی الله علیه وسلم) در حدیبیه بیعت نمودند.
هنگامی که قتل عثمان بن عفان (رضی الله عنه) شایعه شد که رسول الله (صلی الله علیه وسلم) او را به عنوان قاصد خویش برای خبر دار ساختن مشرکین از عمرۀ خویش فرستاد، رسول الله (صلی الله علیه وسلم) از اصحابش طلب بیعت در زیر آن درخت نمود، که به بیعت رضوان معروف گشت.
امام مسلم از جابر بن عبدالله (رضی الله عنهما) روایت می کند، که او گفت: ما در روز حدیبیه ۱۴۰۰ نفر بودیم.
رسول الله (صلي الله عليه وسلم) خطاب به ما فرمود: شما امروز بهترینِ اهل زمین هستید.
🌱 درختی که در زیر آن این بیعت صورت گرفت، درخت رضوان نامیده شد، و این بیعت نیز به بیعت رضوان معروف گشت.
برای این که الله جل وجلاله در بارۀ آن می فرماید:
لَقَدْ رَضِيَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ إِذْ يُبَايِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَنْزَلَ السَّكِينَةَ عَلَيْهِمْ وَأَثَابَهُمْ فَتْحًا قَرِيبًا
فتح ۱۸
خداوند از مؤمنان راضی گردید همان دَم که در زیر درخت با تو بیعت کردند.
خدا میدانست آن چه را که در درون دل هایشان (از صداقت و ایمان و اخلاص و وفاداری به اسلام) نهفته بود، لذا اطمینان خاطری به دلهایشان داد، و فتح نزدیکی را (گذشته از نعمت سرمدی آخرت) پاداششان کرد.
🌱 باز تابِ اين فضا بر حركت هاء:
بدون شک فضای بیعت، فضای تشریف و تکریم از جانب خداوند متعال ، برای یاران سعادتمند اين بيعت بود.
و چون این فضا، فضای رفع و بلند مرتبه بود، به همین خاطر «هاء» به جای کسره، علامت رفع یعنی ضمه به خود گرفته است، و مثل این که در این مکان کسره غیر مناسب است، چون کسره مناسب این مکان نیست، بدین خاطر به ضمه تغییر یافت، و ضمه مناسب رفع و مقام بالاست.
و به این هاء «هاء رفعه» اطلاق شده است.
سپس در ادامه از وفای به عهد و بیعت صحبت می کند، و می فرماید:
وَمَنْ أَوْفَى بِمَا عَاهَدَ عَلَيْهُ اللَّهَ فَسَيُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا.
و هر که به عهدی که با خدا بسته است وفا کند به زودی خدا به او پاداش بزرگ عطا خواهد کرد.
🌱 بدون شک وفاء به بیعت دلیلی بر صدق بیعت کننده، و علو همتش ، شرف و منزلت نفس و سرشت وي مي باشد، و اگر این چنین نبود، وفا نمی کرد.
پس ضمه و رفع بر هاء آمده، تا مناسب با فضایی باشد که در آیه آمده است، و بدون شک این فضای تکریم و تشریف متناسب با کسر نمی باشد.
🌸 و در قرآن مشاهده می کنیم، که بسیاری از الفاظ، صورت و یا حروف و یا حرکاتش از اصل طبیعی آن خارج شده است، و متناسب با فضایی گشته، که از آن صحبت می شود.
💛 JOin :
@Ganjineyesharei🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂