چشم هام سرخن،خمار مثل نرگس. گفته بودم که لالهام و حالا میبینم به نرگس هم کم شبیه نیستم.موهام افشون و پریشون، راه برم تلو تلو میخورم از مستی نه، سرم گیج میره. اما از درون مست مستم.آخه دختر جون این همه توانایی مست بودن رو از کجا آوردی؟ میخوام برم برای یکی حکایت کنم یه چیزهایی رو. فکر کنم وقتشه برم آهنگ ایز نات آف یور بیزنس آندانته رو گوش بدم و بعدش هم بخوابم. دلم اسپرسو میخواد اما این برای من سم خالصه و من هم که عاشق سم. چطوری شد که انقدر بی پروا شدم تو آسیب زدن به خودم؟ همون که استاد پارسا میگفت:«چطو شد که ایطو شد؟»