📰اساساً ما هنوز پژوهش در سنت خویش را جدی نگرفته ایم، ما با فقر پژوهش، فقر منابع . . . رو به روییم. مگر اندیشمندان ما چند کتاب دربارۀ ابن رشد، ابن سینا یا فارابی نوشته اند؟ ترجمه را عرض نمی کنم. در حالی که روشنفکران عرب فزون بر مجلات مختلف فلسفی و مجلۀ ابن رشد دانشگاه هلند، فصل نامۀ ارزشمند منبر ابن رشد را هر فصل به شکل مرتب در مراکش منتشر کرده اند که نسبت به سایر مجلات بیشترین مقالات را دربارۀ ابن رشد داراست. ما چند ماهنامه فلسفی به شکل عام داریم؟ خاصِ ابن سینا یا فارابی بماند. ما اساساً هنوز بطور جدی به مرحلۀ پرسش از خویش نرسیده ایم و شاید هم چنین نیازی از سوی روشنفکران بسیاری در این مرز و بوم به طور جدی احساس نشده است. پس چگونه می توانیم خود و سنت خویش را نقد کنیم؟! واقعیت تلخی است اما به قول مولانا: این حدیث تلخ می گویم ترا/ تا ز تلخی ها فرو شویم ترا. بنده با نظریۀ ایران شهری میانۀ خوبی ندارم شاید به این سبب که هنوز نتوانسته ام بسیاری از عناصر اساسی آن را بشناسم یا احساس کرده ام رنگ و بوی ناسیونالیستی می دهد و با «ما چقدر خوبیم» همراه است. امیدوارم اشتباه کرده باشم. ایشان از من و شما بهتر می دانند که قضایای علمی شوخی بردار نیست. اما بنده چون احترام شایانی برای استاد قائلم، مایل نیستم سخنی جز تکرار سخن شان به ایشان بگویم تا مبادا رنجیده خاطر شوند؛ از این رو جملۀ خود ایشان را که در پاسخ به منتقدین شان (چهارم اردیبهشت 93) فرموده بودند، تکرار می کنم: «نقد دقیق مورد قبول است. بحث های فله ای راه به جایی نمی برد.»🗞


🖍سید محمد آل مهدی
🔖 1900 کلمه
⏰ زمان مطالعه: 13 دقيقه

📌 متن کامل را در صفحه 10 و 11 روزنامه سازندگی مورخه 21 اسفند 1396 مطالعه کنيد
💠 @goftemaann