‍ 🔴تاریخ: از دید بلوخ حیاتی‌ست که آنچه می‌توانسته رخ بدهد، همچنان در وضع امکان باقی بماند. برای او تاریخ مخزن امکاناتی‌ست که فرصت‌های زنده‌ای برای کنش‌های آینده فراهم می‌آورد.
حال برای او پر از نهفتگی و گرایش است: توانایی تحقق نیافته ای که در حال نهفته‌ است، نشانه ها و دلالت‌هایی که میل و گرایش به جهتمندی و حرکت حال به آینده را نشان می‌دهد.

🔴انسان‌گرایی: برای بلوخ انسان‌گرایی هدفی تاریخی‌است. او مدعی‌ انسان‌گرایی انقلابی‌ست که موجود انسانی در آن به میانجی کنش "مبارزه‌ی انقلابی" توانایی هایش را محقق می‌کند. برای اون انسان امری "هنوز محقق نشده" است، چراکه در شرایط موجود توسط ساختار اجتماعی-تاریخی از دست‌یابی به امکانات خود بازمانده.
او دائمن تکرار می‌کند که باید به گفتار مارکس جوان بازگشت، حکم مطلق اخلاق انسان‌گرایی انقلابی چنین است: "باید بر تمامی شرایطی که انسان را به موجودی مفلوک، پست، برده و رهاشده بدل می‌کند، غلبه کرد...".
آینده زمانی فرا خواهد رسید که مردان و زنان در کنار هم قرار گرفته و بر مناسباتی فائق شوند که تحقق انسانیت را سد کرده و برایش مانع می‌تراشند.
[برای او مفهوم بنیادین و ابژه‌ی امید "امر نه هنوز" بود، نه آنچه که برقرار است بلکه آنچه امکان وجودش را می‌بینیم]

📖 دیالکتیک و امید
✍ ارنست بلوخ

#گفتمان_امید
#دیالکتیک_و_امید

🆔 @halghe_gofteman