سوره اعراف (ترجمه استاد بهاء‌الدین خرمشاهی)
و برای آنان سوگند یاد کرد که من از خیرخواهان شما هستم (۲۱) آنگاه آنان را فریبکارانه به طمع انداخت و چون از [میوه] آن درخت خوردند، عورتهایشان بر آنان آشکار شد و بر آنها از برگ [درختان] بهشتی می‌چسباندند [تا پوشیده شود] و پروردگارشان به آنان ندا در داد که مگر شما را از این درخت نهی نکرده بودم و به شما نگفته بودم که شیطان دشمن آشکار شماست (۲۲) گفتند پروردگارا بر خود ستم کرده ایم و اگر بر ما نبخشایی و رحمت نیاوری بی شک از زیانکاران خواهیم بود (۲۳)
و برای آنان سوگند یاد کرد که من از خیرخواهان شما هستم (۲۱) آنگاه آنان را فریبکارانه به طمع انداخت و چون از [میوه] آن درخت خوردند، عورتهایشان بر آنان آشکار شد و بر آنها از برگ [درختان] بهشتی می‌چسباندند [تا پوشیده شود] و پروردگارشان به آنان ندا در داد که مگر شما را از این درخت نهی نکرده بودم و به شما نگفته بودم که شیطان دشمن آشکار شماست (۲۲) گفتند پروردگارا بر خود ستم کرده ایم و اگر بر ما نبخشایی و رحمت نیاوری بی شک از زیانکاران خواهیم بود (۲۳)