دکتر رکن الدین همایون فرخ در کتاب "تاریخ هشت هزار سال شعر ایرانی" مینویسد که نام سرزمین باستانی که به آن ایلام می گویند، در زبان مردم بومی آن منطقه ایلام نبوده است. علاوه بر آن ایشان با ذکر نظر زبانشناسان ریشه زبان مردم این ناحیه را که نامش در همان زبان "هیتامیتی" می باشد را هندواروپایی می داند و هر گونه ارتباط این زبان با زبان های سامی مردود است. از این رو باید توجه داشت که چه کسانی با چه قصدی نام مجعول عیلام را به این خطه داده اند و حتی باعث گمراهی دیگران شده اند. همانطور که در این بخش از کتاب دیده می شود، سرزمین خوزستان امروزی شامل دو ناحیه ی پست و جلگه ای و ناحیه ای بلند و کوهستانی می باشد. از این رو به بخش پست این ناحیه "انزان سوسونکا" گفته می شد، که واژه ی سوسا همان شوش امروزی می باشد، و به بخش بلند و کوهستانی آشوری ها آلامتو می گفتند، که در زبان آشوری به معنای بلند است. نکته ی قابل توجه اینجا است که آلامتو در آشوری هیچ گونه ارتباطی با واژه ی عبری "عیلام " ندارد و این تنها تشابهی تلفظی می باشد.

فایل زیر بحث مفصل تر در این زمینه می باشد که از کتاب " تاریخ هشت هزار سال شعر ایرانی" برگرفته شده است.


🆔https://telegram.me/joinchat/CSKFTTulf6yXcDQ0J56Bjw