Ҳукми ҷашни Соли нав дар Ислом 🈁.
Шайхул Ислом Ҷалолуддини Суюти Шофеъӣ [849-911 ҳ] дар китоби «Амру би-л-иттибаъ ва наҳю анил-бидаъ» [саҳ 44-49] мефармояд:
ومن البدع المنكرات مشابهة الكفار في أعيادهم ومواسمهم الملعونة، كما يفعل كثير من جهلة المسلمين في مشاركة النصارى وموافقتهم فيما يفعلونه في خميس البيض الذي هو أكبر أعياد النصارى.
«Аз ҷумла бидъатҳои мункаршуда ин мушобаҳати кардан бар куффор дар идҳо ва мавсимҳои лаънат шудаи онҳост чигунае, ки аксари мусалмонони ҷоҳил дар баробари насрониҳо онро анҷом медиҳанд ва мувофиқати бар онҳо дар «Иди Мавлуди Масеҳ», ки яке аз бузургтарин иди насрониҳост.
ومن ذلك : تعطيل الوظائف الرئيسية من الصنائع والتجارات، وغلق الحوانيت، واتخاذه يوم راحة، وفرح على وجه يخالف ما قبله وما بعده من الأيام.
«Аз ҷумла амалҳои мункар [ки дар идҳои насрониҳо анҷом меёбад] : ин таътили вазифаҳои раиси аст. Ва кору тиҷорат ва қарор додани он рӯз ба истироҳат ва фараҳ [хурсандӣ] ба шакле, ки мухолифи рӯзҳои қабли ва баъдиӣ он мебошад».
كل ذلك منكر وبدعة، وهو شعار النصارى فيه .
«Ва ҳама ин [аъмолу кирдор] бидъат ва мункар буда ва шиъори насрониҳо дар он аст».
فالواجب على المؤمن بالله ورسوله أن لا يحدث في هذا اليوم شيئاً أصلا، بل يجعله يوماً كسائر الأيام .
«Пас воҷиб аст, аз барои шахсе, ки имон ба Аллоҳ ва расулаш дорад ин, ки аслан сухан [яъне табрику таҳният]-е дар он рӯз назанад, балки онро ба мисли рӯзҳои оддиӣ дигар шуморад».
ومما يفعله كثير من الناس في فصل الشتاء، ويزعمون أنه ميلاد عيسى عليه السلام، فجميع ما يصنع أيضاً في هذه الليالي من المنكرات، مثل: إيقاد النيران، وإحداث طعام، وشراء شمع، وغير ذلك؛ فإن اتخاذ هذه المواليد موسماً هو دين النصارى، وليس لذلك أصل في دين الإسلام. ولم يكن لهذا الميلاد ذكر في عهد السلف الماضين، بل أصله مأخوذ عن النصارى.
«Ва ончи, ки бархе аз мусалмонон дар фасли зимистон [ки идҳоро таҷлил] мекунанд, ва иддаои доранд, ки он зодрӯзи Исо (алайҳиссалом) аст, ва ҳар он чи дар ин шабҳо аз корҳои зишт рух медиҳад, мисли: ба афрӯхтани оташ, пухтани хӯрок, харидани шамъ ва ғайраҳо ба таҳқиқ, ки таҷлили ин рӯзҳо дар ин мавсим бахше аз дини насрониҳо аст, ва дар Ислом ин аслан вуҷуд надорад ва ин ҷашни мелоди дар аҳди салафи солеҳ низ зикр нашудааст, балки асли ин мелед аз насрониҳо гирифта шудааст.
Имом Суютӣ дар идома меафзояд:
والتشبه بالكافرين حرام وإن لم يقصد ما قصده، بدليل ما روي عن ابن عمر عن رسول الله ﷺ : «من تشبه بقوم فهو منهم. رواه أبو داود.
«Ташбеҳ ба кофирон ҳаром аст, агарчи он чиро, ки онҳо [насрониҳо] қасд доранд, қасд надошта бошад ҳам [ҳаром аст], ба далели он, ки аз Ибни Умар (разияллоҳу анҳу) ривоят шудааст, ки Расули Худо ﷺ фармуданд:
مَن تشبَّه بقومٍ فهو مِنهُم.
«Ҳар, ки ба қавме тақлид [шабоҳати] кунад, Ӯ аз ҷумлаи анҳост». Абу Довуд №4031.
