نرگس محمدی فعال حقوق بشر و سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر به همراه عالیه مطلب زاده، عکاس و فعال حقوق زنان، طی نامهای سرگشاده از زندان اوین خواستار تعطیلی زندان زنان قرچک ورامین شدند.
در بخشی از این نامه آمده است: "نامکان قرچک صرفا نام یک زندان برای نگهداری محکومین و متهمین زن نیست. قرچک بازنمای دیدگاه، اراده و عمل حکومت استبداد دینی علیه زن است. ما و بقیه زندانیان سیاسی در روز ۲۹ تیرماه ۱۴۰۱ بدون هیچگونه درخواست جابجایی بطور ناگهانی و غافلگیرانه از این زندان اخراج شدیم. ما بخشی از روح و روان و جان و دلمان را در میان خواهرانمان در قرچک برجای گذاشتیم".
در بخش دیگری از این نامه عنوان شده است: "حضور زندانیان سیاسی می توانست انعکاس صدای آن زنان بی صدا باشد و اخراج ما از آن زندان به منظور قطع آن صداست. ما سکوت در قبال شرایط سخت زنان در زندان قرچک به ازای ترک آن نامکان را بر نمی تابیم و همچنان به این باور داریم که زندان زنان قرچک ورامین باید تعطیل شود."
در بخشی از این نامه آمده است: "نامکان قرچک صرفا نام یک زندان برای نگهداری محکومین و متهمین زن نیست. قرچک بازنمای دیدگاه، اراده و عمل حکومت استبداد دینی علیه زن است. ما و بقیه زندانیان سیاسی در روز ۲۹ تیرماه ۱۴۰۱ بدون هیچگونه درخواست جابجایی بطور ناگهانی و غافلگیرانه از این زندان اخراج شدیم. ما بخشی از روح و روان و جان و دلمان را در میان خواهرانمان در قرچک برجای گذاشتیم".
در بخش دیگری از این نامه عنوان شده است: "حضور زندانیان سیاسی می توانست انعکاس صدای آن زنان بی صدا باشد و اخراج ما از آن زندان به منظور قطع آن صداست. ما سکوت در قبال شرایط سخت زنان در زندان قرچک به ازای ترک آن نامکان را بر نمی تابیم و همچنان به این باور داریم که زندان زنان قرچک ورامین باید تعطیل شود."