هِلْما: نام دخترانه. گونۀ ديگری از «حِلْما» است. «حِلْم» واژۀ عربی به معنای «شکيبايی» است؛ امّا «هُلْما» و «حُلْما» نام ديگری است. «حُلْم» در زبان عربی به معنای «رؤيا» و «خواب ديدن» است. برخی «هِلما» را از لقب¬های حضرت زينب (س) پنداشته¬اند؛ امّا لقب¬های اين بانوی گرامی عبارت¬اند از: صِدّیقة (بسيار راستگو)، موثّقة، عارِفة، فاضِلة، کامِلة، عابِدة آلِ علي (ع)، عالمة غیر معلّمة (دانای استاد ندیده)، عَقیلةُ بَني هاشِم (بانوی بزرگوار خاندان هاشم)، أُمُّ الْمَصائِبِ (مادر سختی¬ها)، نائِبَةُ الزَّهْراءِ (جانشين زهرا)، فَهيمَة، مُحَدِّثَة (حديث¬گو)، مُخَبِّرَة، عِصمَةُ اللهِ، زاهِدَة، راضيَة (خشنود)، أَمينَة، صابِرَة (بُردبار)، کَعْبَةُ الرَّزايا (کعبۀ رنج¬ها)، نائِبَةُ الْحُسَينِ، مَلیکةُ الدُّنیا: شهبانوى گیتی، عَقیلةُ النِّساء: خردمند بانوان، عَدیلةُ الْخامِس مِن أهلِ الْکِساءِ (ع): همتاى پنجمین تن از اهل کساء (ع)، ناموسُ رَواقِ الْعَظَمةِ: ناموس حریم بزرگی، وَلیدةُ الفَصاحةِ: زادۀ شیوا سخنى، شَقیقةُ الْحَسَنِ (ع): خواهر حسن (ع)، عقیلةُ خِدْرِ الرِّسالةِ: خردمند پرده¬نشینان رسالت، بَلیغة: سخنور رسا، فَصیحة: شيوا سخن، بابُ حِطَّةِ الْخَطایا: دروازۀ آمرزش گناهان، بَطَلَةُ کَربَلاءَ: قهرمان کربلا، عَظیمةٌ بَلواها: بانویى که آزمونش بزرگ بود، مَظلومةٌ وَحیدةٌ: ستمدیدۀ تنها.
هِلما (Helma) همچنين نام دخترانۀ غربی است. هِلما نام دخترانۀ آلمانی و هلندی و نام خانوادگی چک است. در زبان آلمانی به معنای محافظ است. Helma کوتاه شدۀ WILHELMINA است. شکل آلمانی نامی WILHELM است. اين نام توسّط يک ملکۀ هلندی (1880-1962) به کار رفت.
دانشنامه‌ی نام‌ها و واژه‌ها. عادل اشکبوس. انتشارات مدرسه.