هم‌خانه‌ام وقتی کم از یک‌ فوج دشمن نیست
این خانه معلوم است دیگر جای ماندن نیست
فهمیده بودی کاش عمق دردهايم را
چيزي كه ميبيني تمام معني من نيست
از عشق ميگويم ولي در چشم هاي تو
جز انحناهاي تنم تصويري از زن نيست
من نقطه‌ي پيوستن دريا به دريايم
در خلقتم مرزي ميان روح با تن نيست
با هر نگاهت یک ترک بر صورتم افتاد
آيينه آيينه‌ست! مانند تو نشكن نيست
-طاقت بياور انتهاي شعر نزديك است
اينجا براي گريه جاي خوبي اصلاً نيست-
دل بسته‌ای تنها به شب‌هايت، نمیدانی
وقتي كه خورشيدي نباشد ماه روشن نيست

#نيلوفر_موسي‌زائي
#نشست_هفتگی_شعر_و_ترانه_خراسان
#جلسه_سوم
#19تیر97
@khorasanpoem