ဘဝနေထိုင်ခြင်း အနုပညာ (𝐌𝐚𝐮𝐧𝐠 𝐊𝐨 𝐋𝐚𝐲)

ငွေအရင်ရှာတာ မှားလား?

ဝါ သနာပါတာနဲ့… ပိုက်ဆံရတာ… ဘယ်အလုပ်ကို ရွေးချယ်ရမလဲ အစ်ကို?

ဒီမေးခွန်းက ဖြေရမလွယ်ဘူး။ ဘဝတစ်ခုလုံးအတွက် ဆုံးဖြတ်ရမယ့် အခိုက်အတန့်မျိုးတွေမှာ စကားတစ်ခွန်းကြောင့် အမှား ဖြစ်သွားမှာလည်းစိုးတော့. . . ကျွန်တော် ရွေးချယ်ခဲ့တာတွေနဲ့ပဲ ပြောရ မယ်ထင်တယ်။

ကျွန်တော့်ဘဝ တစ်ဆစ်ချိုးမှာ ကျွန်တော်က သင်္ဘော အင်ဂျင်နီယာဘဝကို ရွေးချယ်ပြီး. . . ပိုက်ဆံကို အဓိက ကြိတ်မှိတ် ရှာခဲ့တာလို့ ပြောရမှာ။ သင်္ဘောသားအလုပ်ဆိုတာက ပျော်ဖို့ခက်တယ်။ ပျော်တဲ့သူတွေလည်း ရှိပါတယ်... ဒါပေမဲ့ အများစုအတွက်က ပျော်စရာရှားတယ်ပေါ့။ နိုင်ငံတကာဆိပ်ကမ်းတွေ ရောက်တဲ့အချိန်မှာ . . .

ကမ္ဘာပတ် ကမ်းဆင်းပြီး ပျော်ဖို့ကောင်းပေမယ့် သင်္ဘောသား အခေါ်အဝေါ် 'At Sea' လို့ခေါ်တဲ့ တစ်နေရာက တစ်နေရာ သွားနေရ တဲ့ အချိန်တွေမှာကြတော့.. ရေထဲမှာပဲ ဖြတ်သန်းရတာ။ အင်တာနက် မရှိဘူး။ ဘီယာဆိုင် မရှိဘူး။ ဂိမ်းကလည်း off-line game တွေပဲ ဆော့လို့ ရတယ်။ နေ့စဉ်နေ့တိုင်းလည်း ဒီလူ အယောက် ၃၀ ကျော်လောက်ရဲ့မျက်နှာပဲ ပတ်မြင်နေရတာ။ ဒီအခြေအနေက နည်းနည်း တော့ ပျင်းဖို့ ကောင်းတယ်။ ဒီကြားထဲ လှိုင်းဒဏ်လေဒဏ်. မုန်တိုင်းဒဏ်အပြင် . . . အထက်လူကြီး၊ ဒါမှမဟုတ် လက်အောက် ငယ်သားနဲ့ အဆင်မပြေရင် ပိုစိတ်ဒုက္ခ ရောက်ရတာမျိုးလည်း ရှိတယ်။ ကောင်းတာကတော့ အမြဲပြောနေသလိုပဲ... သင်္ဘောသား ဖြစ်ဖူး ပြီးသွားရင် . . . တော်ရုံ pressure... တော်ရုံအန္တရာယ် ဆိုတာကိုက သိပ်မကြောက်တတ်တော့ဘူး။ အကြမ်းလည်းခံတယ်။ ပိုက်ဆံလည်း အရမ်းရတယ်။

အဲ့ဒီတော့ သင်္ဘောသားသက်တမ်းတစ်လျှောက်လုံးက. ပိုက်ဆံကို အဓိက ကျွန်တော် အရင်ရှာခဲ့တာဆိုလည်း မမှားဘူး။

အဲ့ဒီအချိန်တွေက စိတ်အရမ်းဒုက္ခရောက်ခဲ့မှာပဲပေါ့လို့ မေးရင် ကြတော့.. အဲ့ဒီလိုလည်း မဟုတ်ပြန်ဘူး။ ရွေးချယ်စရာမရှိတဲ့ အခိုက်အတန့်တွေမှာကြတော့. . ပျော်အောင်နေရတယ်။ ငါ ဘယ်နှနှစ် သင်္ဘောလိုက်မယ်။ ပြီးရင် နားမယ်ဆိုပြီး plan ချ ဆုံးဖြတ်ချက် ချပြီးပြီဆိုရင်တော့ .. အလုပ်မှာ မပျော်ပျော်အောင်နေတော့။ ကျဉ်းတည်းကျပ်တည်းမှာလည်း စိတ်ကိုထားတတ်အောင်ထားပြီး . . ရှိတဲ့ အပေါင်းအသင်းတွေနဲ့ စကားပြောကြ၊ သီချင်းဆိုကြ.. ရေထဲ မှာပဲ party ပေးကြနဲ့ နေတတ်အောင် နေခဲ့ရတာပဲ။

အဲ့ဒါကို ဖတ်ဖူးတဲ့ စာအုပ်တစ်အုပ်ထဲက စကားနဲ့ ပြောရရင် ... ဝါသနာ ပါတဲ့အလုပ် မလုပ်ရရင်... လုပ်ရတဲ့အလုပ် ကိုပဲ ဝါသနာပါအောင်ကျင့်တဲ့။ မဟုတ်ရင် ဟိုမရောက် ဒီမရောက်နဲ့ ဘဝကို အန္တရာယ်ရှိစေတယ်။

အဲ့ဒီတော့ ကျွန်တော်ကတော့.. ကိုယ့်ဘဝကို ပြန်သုံးသပ် ကြည့်ရင် ပိုက်ဆံအရင်ရှာခဲ့တာဗျ။ အဲ့ဒီတုန်းက ပျော်လားမေးရင် အရမ်းတော့ မပျော်ဘူး။ ပျော်အောင်နေခဲ့ရတာတော့ သေချာတယ်။ တရုတ်ပြည်ရဲ့အစွန်အဖျား နယ်မြို့လေးမှာ. . သင်္ဘော dock သွားတင် ပြီး. . . သင်္ဘောတစ်စီးလုံး ရှိသမျှ အကုန် တစ်စစီဖြုတ်၊ ညနေနားရင် ဆိုင်ကယ်တစ်စီးနဲ့ မြို့ပတ်၊ အဲ့ဒီက ပန်းခြံထဲက မြက်ခင်းပေါ်မှာ ထိုင်ရင်းနဲ့ . . . တရုတ်ပြည်အစွန်အဖျား ဒီလိုနေရာကို ရောက်လာဖို့ ဆိုတာ သာမန်လူတစ်ယောက်အတွက် ဘယ်လိုမှမဖြစ်နိုင်ပါလား ဆိုပြီး ထိုင်စဉ်းစားခဲ့တဲ့ အချိန်တွေက အခုထိ အိပ်မက်လိုပဲ။ အဲ့ဒီတုန်းကလည်း ပျော်အောင်နေခဲ့တာပဲ။ အခုလို ကိုယ်တကယ်စိတ်ဝင်စားတာတွေ လုပ်နေရတော့ အဲ့ဒီထက် နည်းနည်းပိုပျော်တယ်။ ဒါပေမဲ့ အဲ့ဒီ သင်္ဘောကျင်းက အချိန်တွေကတော့. . . ပြန်တွေးတိုင်း သိပ်ကို လှပ လွန်းတယ်။ စဉ်းစားကြည့်ဗျာ... ပိုက်ဆံရှိလို့ တရုတ်ပြည်သွားလည် ရင်တောင် ကျွန်တော်တို့ရောက်လှ Shanghai တို့ Beijing တို့လို မြို့ကြီးတွေပေါ့။ ဟိုး အစွန်အဖျားနယ်စပ်က အေးချမ်း တိတ်ဆိတ် နေတဲ့.. Ning Bo တို့ Yang Pu တို့လိုနေရာတွေ ရောက်သွားဖို့ ဆိုတာက မြန်မာပြည်က လူတစ်ယောက်ရဲ့ လူ့ဘဝမှာ ထူးခြားတဲ့ ကိစ္စကြီး။ အမှတ်တရအဖြစ်ဆုံးပဲ။

ပြန်ဆက်ရရင် . . . ဝါသနာပါတာနဲ့ ပိုက်ဆံရတာမှာ ဘယ်ဟာကို ရွေးရမလဲဆိုတာက အခြေအနေနဲ့ အချိန်အခါပေါ် မူတည်တယ်။ ပိုက်ဆံကို အရင်ရှာနေလို့လည်း မှားနေတာမဟုတ်ဘူး။ အားလုံးက ဘဝမှာ ဆက်စပ်မှု ရှိလိမ့်မယ်။ အားလုံးက အကြောင်း ရှိလို့ကို ဖြစ်နေတာ။

Crd-jimmy
Only One