توی گیم ها با ژانر شبیه سازی شده مثل سیمز اینجوریه که هرجایی که زندگیت رو خراب کردی یا دوست نداشتیش یا اصن مُردی خیلی راحت ری استارت رو میزنی و دوباره از اول همه چیز رو شروع میکنی و همه چیز دوباره جدید و نو هست ولی توی زندگی واقعی تو هیچوقت نمیتونی کرکتر خودت و محیط بازیت رو از اول انتخاب کنی هرجاخواستی برگردی از اول شروع کنی هیچ دکمه ای وجود نداره و نمیتونی هیچی رو پاک کنی باید فقط ادامه بدی حتی وقتی که دلت میخواد حتی یه قدم دیگه هم برنداری از طرف دیگه بین کلی آدم با اخلاق و رفتار های عجیب غریب گیر افتادی و حس میکنی به بازی ای که توش هستی هیچ تعلقی نداری و این خیلی ناعادلانه و ترسناکه