پیشنهادهایی برای جلوگیری از بیان نامناسب
چون ممکن است بنابه عادت، بعضی وقتها نتوانید موضوع مورد نظرتان را به درستی توصیف کنید، به شما پیشنهاد میکنیم برای پیشگیری از توصیفهای ضعیف، نکته های زیر را رعایت کنید:
1- سعی کنید از کلمههایی که صحبت شما را مبهم میکند، کمتر استفاده کنید؛ کلمههایی مثل: همه، هیچکس، خیلیها، مردم، دیگران و...
2- بهتر است در توصیف خود، کمتر صفت به کار ببرید.
برای مثال وقتی میگوییم: ”من آدم باسلیقهای هستم.“ با سلیقه صفت است.
یا ” دستپخت من خوب است. “ خوب صفت است.
اما چون استفاده از صفت در جملهها برای اغلب افراد امری عادی است و به آن عادت کردهاند، برای روشنکردن منظورتان بهتر است بعد از به کار بردن صفت در جملهی خود از یک جملهی توضیحی استفاده کنید. جملهی توضیحی خود را با کلمههایی مثل اینطوری که، بهاینترتیب که، یعنی، مثلا و ... شروع کنید و پس از آن جملهی خود را کامل کنید.
برای مثال جملهی”من آدم باسلیقهای هستم.“ را میتوانید اینطوری ادامه دهید: ”من آدم باسلیقهای هستم. یعنی در لباس پوشیدن، هماهنگی را رعایت میکنم. “ یا جملهی ”دستپخت من خوب است.“ را میتوانید اینطوری ادامه بدهید:”دستپخت من خوب است. یعنی غذاهایی که میپزم، خانواده و بچههایم دوست دارند و با رغبت میخورند.“
3- بهتر است تا میتوانید توصیف خود را با بیان پاسخهایی در مورد پرسشهای مربوط به موضوع، دقیقتر کنید. مثلاً اندازه، مدت، مقدار و غیره را دقیق کنید و سعی کنید در توصیف خود به پرسشهایی مثل : چه وقت، چه اندازه، چند، چگونه، در چه موقعیتی و ... پاسخ دهید .
مثلاً بهجای اینکه بگویید: ” من زود ناراحت میشوم.“ میتوانید به مورد و موقعیت خود هم اشاره کنید و بگویید: ”من وقتی خسته هستم و با همسرم دربارهی وظایف پدران در خانواده صحبت میکنم، اگر او حرف من را قبول نکند، عصبانی میشوم یعنی حرفش را قطع میکنم و دیگر محلش نمیگذارم.“
چون ممکن است بنابه عادت، بعضی وقتها نتوانید موضوع مورد نظرتان را به درستی توصیف کنید، به شما پیشنهاد میکنیم برای پیشگیری از توصیفهای ضعیف، نکته های زیر را رعایت کنید:
1- سعی کنید از کلمههایی که صحبت شما را مبهم میکند، کمتر استفاده کنید؛ کلمههایی مثل: همه، هیچکس، خیلیها، مردم، دیگران و...
2- بهتر است در توصیف خود، کمتر صفت به کار ببرید.
برای مثال وقتی میگوییم: ”من آدم باسلیقهای هستم.“ با سلیقه صفت است.
یا ” دستپخت من خوب است. “ خوب صفت است.
اما چون استفاده از صفت در جملهها برای اغلب افراد امری عادی است و به آن عادت کردهاند، برای روشنکردن منظورتان بهتر است بعد از به کار بردن صفت در جملهی خود از یک جملهی توضیحی استفاده کنید. جملهی توضیحی خود را با کلمههایی مثل اینطوری که، بهاینترتیب که، یعنی، مثلا و ... شروع کنید و پس از آن جملهی خود را کامل کنید.
برای مثال جملهی”من آدم باسلیقهای هستم.“ را میتوانید اینطوری ادامه دهید: ”من آدم باسلیقهای هستم. یعنی در لباس پوشیدن، هماهنگی را رعایت میکنم. “ یا جملهی ”دستپخت من خوب است.“ را میتوانید اینطوری ادامه بدهید:”دستپخت من خوب است. یعنی غذاهایی که میپزم، خانواده و بچههایم دوست دارند و با رغبت میخورند.“
3- بهتر است تا میتوانید توصیف خود را با بیان پاسخهایی در مورد پرسشهای مربوط به موضوع، دقیقتر کنید. مثلاً اندازه، مدت، مقدار و غیره را دقیق کنید و سعی کنید در توصیف خود به پرسشهایی مثل : چه وقت، چه اندازه، چند، چگونه، در چه موقعیتی و ... پاسخ دهید .
مثلاً بهجای اینکه بگویید: ” من زود ناراحت میشوم.“ میتوانید به مورد و موقعیت خود هم اشاره کنید و بگویید: ”من وقتی خسته هستم و با همسرم دربارهی وظایف پدران در خانواده صحبت میکنم، اگر او حرف من را قبول نکند، عصبانی میشوم یعنی حرفش را قطع میکنم و دیگر محلش نمیگذارم.“